بررسی تعادل ایستایی افراد مبتلا به صافی کف پا

مقدمه: صافی کف پا یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی است که علاوه بر عملکرد پا، بر تنظیم راستای مفاصل مچ، زانو و هیپ نیز تاثیر می گذارد. بر اساس مطالعات موجود، الگوی راه رفتن افراد مبتلا به صافی کف پا با افراد سالم متفاوت است، اما تفاوت های موجود در تعادل و تاثیر کفی طبی بررسی نشده است. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی تعادل افراد مبتلا به صافی کف پا، با و بدون استفاده از کفی طبی بود. مواد و روش ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، تعداد ۴۰ نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دو گروه سالم و مبتلا به صافی کف پا شرکت داشتند. برای اندازه گیری مرکز فشار از یک صفحه نیروی Kistler استفاده شد. تعادل با محاسبه نوسان مرکز فشار، طول مسیر و سرعت در راستای داخلی- خارجی و قدامی- خلفی به دست آمد. تفاوت بین دو گروه با و بدون کفی طبی چرمی توسط آزمون Two sample t و Paired t ارزیابی شد (۰۵/۰ = α). یافته ها: تفاوت قابل توجهی در تعادل بین افراد سالم و افراد مبتلا به صافی کف پا بر اساس سرعت مرکز فشار در صفحات قدامی- خلفی و داخلی- خارجی و سرعت کل مشاهده شد. مقدار میانگین سرعت کل مرکز فشار طی ایستادن با و بدون کفی طبی، ۱۶۰ ± ۴۲/۱۶۴۵ و ۶۸۳ ± ۲۷۵۲ میلی متر بر دقیقه بود (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: افراد مبتلا به صافی کف پا به دلیل از دست دادن تنطیم راستای ساختار پا و کاهش درک حرکتی لیگامان ها و تاندون های پا در مقایسه با افراد سالم، تعادل کمتری طی ایستادن دارند. به نظر می رسد که کفی طبی سبب بهبود تنظیم راستای ساختار پا و کاهش نیروهای وارد بر لیگامان ها و در نتیجه بهبود تعادل می شود.