تاثیر هشت هفته تمرینات یوگای خنده بر عملکرد حرکتی، تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به پارکینسون

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 140

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRS-9-1_008

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: بیماری پارکینسون یکی از شایع ترین بیماری های اختلال در سیستم اعصاب مرکزی است که باعث کندی حرکات، لرزش، بی ثباتی وضعیت قامت، کاهش تعادل و اختلالات سیستم اعصاب خودکار می شود. یوگای خنده یکی از درمان های مکمل و ترکیبی از حرکات کششی و تنفسی یوگا به همراه خنده می باشد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات یوگای خنده بر عملکرد حرکتی، تعادل و انعطاف پذیری بیماران زن مبتلا به پارکینسون بود. مواد و روش ها: تعداد ۲۴ زن مبتلا به بیماری پارکینسون (مرحله ۳-۱ بر اساس مقیاس Hoehn و Yahr) به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (انحراف معیار ± میانگین) (سن ۸/۶ ± ۶/۵۲ سال، وزن ۸/۷ ± ۱/۶۱ کیلوگرم و قد ۳/۴ ± ۸/۱۵۷ سانتی متر) و شاهد (سن ۷/۶ ± ۵/۵۵ سال، وزن ۸/۶ ± ۶۷ کیلوگرم و قد ۵/۵ ± ۴/۱۵۸ سانتی متر) قرار گرفتند. گروه تجربی علاوه بر درمان های دارویی به مدت ۸ هفته، هر هفته ۳ جلسه، هر جلسه ۴۵ دقیقه به انجام فعالیت یوگای خنده پرداختند؛ در حالی که بیماران گروه شاهد در این مدت جز درمان های دارویی، هیچ فعالیت بدنی موثری را انجام ندادند. در ابتدا و انتهای تحقیق عملکرد حرکتی (قسمت ۳ پرسش نامه UPDRS)، تعادل (Berg) و انعطاف پذیری [تست بشین و برس (سانتی متر)] بیماران ارزیابی شدند و داده ها با استفاده از آزمون Independent t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق بهبود معنی داری (۰۵/۰ > P) را در عملکرد حرکتی بیماران گروه تجربی بعد از هشت هفته مداخله نشان داد (۹/۱۲ در مقابل ۶/۱۲)؛ به طوری که عملکرد حرکتی بیماران گروه تجربی حدود ۲ درصد بهبود یافت؛ در حالی که در بیماران گروه شاهد کاهش معنی داری (۰۵/۰ > P) مشاهده شد (۳/۱۴ در مقابل ۷/۱۴). اگرچه تعادل در بیماران گروه تجربی تا حدی بهبود یافت، اما این تغییر از لحاظ آماری معنی دار نبود (۰۵/۰ < P). در متغیر انعطاف پذیری افزایش معنی داری (۰۵/۰ > P) در بیماران گروه تجربی مشاهده شد (۱/۱۱ در مقابل ۳/۱۳) و در گروه شاهد کاهش معنی داری (۰۵/۰ > P) یافت شد (۱۳ در مقابل ۵/۱۲). در متغیرهای ذکر شده بین دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: تمرینات یوگای خنده تاثیر مثبتی بر عملکرد حرکتی و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به پارکینسون دارد، بنابراین یوگای خنده به عنوان یک مدالیته مفید برای این دسته از بیماران توصیه می شود. کلید واژه ها: بیماری پارکینسون، یوگای خنده، مقیاس Berg، تست بشین و برس

نویسندگان

اکرم کیخای حسین پور

دانشجوی کارشناس ارشد، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

نادر رهنما

دانشیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

احمد چیت ساز

دانشیار، گروه نورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران