تاثیر یک دوره تمرین درمانی در آب بر تعادل افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS)

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) شایع ترین بیماری نورولوژی و پیش رونده ناتوان کننده در جوانان بالغ می باشد. اختلال در تعادل از تظاهرات مهم این بیماری می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین درمانی در آب بر تعادل مردان مبتلا به MS بود. مواد و روش ها: تعداد ۳۰ نفر بیمار مبتلا به MS که در انجمن MS اصفهان عضویت داشته و تحت مداوای دارویی بودند، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفر شاهد (سن: ۷/۴ ± ۶/۳۵ سال، قد: ۸۰/۵ ± ۷/۱۷۶ سانتی متر و وزن: ۶۱/۸ ± ۴۱/۷۳ کیلوگرم) و تجربی (سن: ۸/۳ ± ۴/۳۲ سال، قد: ۵۱/۴ ± ۵/۱۷۴سانتی متر و وزن: ۵۲/۷ ± ۸/۷۱ کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۴ هفته (۳ جلسه در هفته) تمرین درمانی در آب را اجرا کرده و گروه شاهد فعالیت معمول روزانه خود را اجرا نمودند. میزان تعادل آزمودنی های پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از اجرای دوره تمرین درمانی در آب با کمک مقیاس تعادلی Berg تحت بررسی قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های Independent t و Paired t در سطح معنی داری ۰۵/۰ > P انجام گرفت. یافته ها: بین دو گروه تجربی و شاهد در پیش آزمون در میزان نمرات تعادل تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما در پس آزمون تفاوت معنی داری دیده شد. نتایج آزمون Paired t نیز اختلاف معنی دار نمرات تعادل بین پیش و پس آزمون را در گروه تجربی نشان داد؛ در حالی که بین پیش و پس آزمون گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، چنین به نظر می رسد که تمرین درمانی در آب بر بهبود تعادل مردان مبتلا به MS موثر است و می تواند به عنوان یک روش مداخله ای تاثیرگذار مورد توجه قرار گیرد. کلید واژه ها: تمرین درمانی در آب، تعادل، مالتیپل اسکلروزیس مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) شایع شایع ترین بیماری نورولوژی و پیش رونده ناتوان کننده در جوانان بالغ می می باشد. اختلال در بالانس تعادل از تظاهرات مهم این بیماری می می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین درمانی در آب بر تعادل مردان مبتلا به MS بود. مواد و روش روش ها: تعداد ۳۰ نفر بیمار مبتلا به MS که در انجمن MS اصفهان عضویت داشتهه و، تحت مداوای دارویی بودند، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره شاهد (سن: ۷/۴ ± ۶/۳۵ سال، قد: ۸۰/۵ ± ۷/۱۷۶ سانتی سانتی متر،  و وزن: ۶۱/۸ ± ۴۱/۷۳ کیلوگرم) و تجربی (سن: ۸/۳ ± ۴/۳۲ سال، قد: ۵۱/۴ ± ۵/۱۷۴سانتی ۱۷۴سانتی متر،  و وزن: ۵۲/۷ ± ۸/۷۱ کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۴ هفته (سه ۳ جلسه در هفته) تمرین درمانی در آب را اجرا کرده و گروه شاهد فعالیت معمول روزانه خود را اجرا نمودند. میزان تعادل آزمودنی آزمودنی های پژوهش در دو مرحله قبل و بعد از اجرای دوره تمرین درمانی در آب با کمک مقیاس تعادلی Berg تحت بررسی قرار گرفت. تحلیل داده داده ها با استفاده از آزمون آزمون های Independent t تی مستقل و Paired t