بررسی میانگین طول گفته (MLU) در کودکان ۲/۵ تا ۵/۵ ساله فارسی زبان اصفهان

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 387

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRS-8-5_017

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: یکی از شاخص های کمی سنجش توانمندی نحو در کودکان پیش دبستانی، میانگین طول گفته (Mean length of utterance یا MLU) است که در ایجاد یک تقسیم بندی مرحله ای از روند رشد نحوی زبان کمک می کند. نظر به این که هنوز اطلاعات کاملی از این شاخص درباره کودکان فارسی زبان در دست نیست، در این بررسی MLU در کودکان پیش دبستانی فارسی زبان و حساسیت آن به سن بررسی شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی بر روی نمونه های زبانی ۱۷۱ کودک طبیعی ۲/۵ تا ۵/۵ ساله شهر اصفهان که به شیوه ترکیبی، انتخاب و در بازه های سنی شش ماهه دسته بندی شدند، پس از یک مصاحبه و بازی غیر رسمی با کودک برای تعیین وضعیت رشد طبیعی شناخت و زبان هر کودک، نمونه های زبانی تعامل آن ها با آزمونگر، ضبط و سپس ۷۵ گفته واضح، متوالی و بیش از تک کلمه، برای محاسبه MLU در نظر گرفته شد. میانگین و انحراف معیار MLU کودکان بر حسب تکواژ در فواصل سنی ۶ ماهه و حساسیت آن به رشد سنی نیز بررسی گردید. یافته ها: میانگین  MLUبا افزایش سن، افزایش یافت که بخشی از این تغییر از لحاظ آماری معنی دار بود. مقایسه تفاوت بین دو بازه سنی ۳ تا ۳/۵ ساله و ۳/۵ تا ۴ ساله با دو بازه سنی بعدی نشان دهنده پیشرفت بیشتر رشد نحوی گروه اول نسبت به دو گروه دوم است و رابطه بین سن به ماه و میانگین MLU بر حسب تکواژ نیز معنی دار بود. نتیجه گیری: میانگین MLU در پژوهش فعلی، بیشتر از تحقیقات گزارش شده انگلیسی و میزان رابطه آن با سن، کمتر به دست آمده است. عمده این تفاوت در نتایج، به تفاوت های ساخت شناسی بین دو زبان مربوط می شود، اما نتایج حاصل از بررسی حاضر، به نتایج دو تحقیق فارسی زبان بسیار نزدیک است. حساس بودن مقیاس MLU به سن بر اساس نتایج این بررسی، نشان دهنده قابلیت نسبی آن به عنوان یک شاخص رشد زبانی در زبان فارسی است. کلید واژه ها: گفته، تکواژ، میانگین طول گفته، رشد نحو، کودکان پیش دبستانی، گفتار درمانی

نویسندگان

یلدا کاظمی

مربی، گروه گفتار درمانی، عضو هیات علمی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

علیرضا طاهری

کارشناس ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فرانک کیانفر

کارشناس ارشد، گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

میثم شفیعی

کارشناس ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

رباب اسلامی فرد

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

منصوره پیرمرادیان

کارشناس ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

زهرا حاج غلام رضایی

کارشناس ارشد، گروه گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

لیلا دانشی

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

علیه دلاوری

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مجید زارعی

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فاطمه زرافشان

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فاطمه فلاح زاده

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

عالیه مرادی

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فاطمه نوریان

کارشناس، گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران