بررسی ویژگی های طیفی در افراد دارای شکاف کام و مقایسه آن با همتایان طبیعی

مقدمه: پرخیشومی یک اختلال در تشدید است که در آن صدا در حین گفتار وارد حفره بینی می شود و به خصوص در واکه ها بیشتر قابل درک می باشد. اگر چه ارزیابی ادراکی، استانداردی طلایی برای ارزیابی پرخیشومی است، ولی دارای مشکلاتی است که از اعتبار آن می کاهد. تلاش های زیادی در جهت رشد و گسترش ارزیابی های دستگاهی و آکوستیکی دارای روایی و اعتبار انجام شده که می تواند مکمل ارزیابی های ادراکی باشد. هدف از مطالعه حاضر، به کارگیری و گسترش تجزیه و تحلیل آکوستیک طیف ۳/۱ اکتاو جهت ارزیابی کمی پرخیشومی در افراد شکاف کام دارای پرخیشومی و مقایسه آن با افراد طبیعی بود.  مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی حاضر بر روی ۲۰ فرد طبیعی (۶ دختر و ۱۴ پسر) با میانگین سنی ۷/۲ ± ۰۱/۸ سال و ۱۰ فرد دارای شکاف کام (۳ دختر و ۷ پسر) با میانگین سنی ۲/۲ ± ۱۷/۸ سال انجام شد. افراد دارای شکاف کام  توسط دو آسیب شناس گفتار و زبان ارزیابی شدند که شدت پرخیشومی این افراد متوسط تا شدید بود. از این افراد خواسته شد که واکه /i/ را به صورت کشیده تولید نمایند. نمونه های به دست آمده از نظر ارزیابی آکوستیکی و با نرم افزار Praat نسخه ۵.۲.۲.۷ مورد بررسی قرار گرفت. سپس این داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماریt  Independent مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دامنه پرخیشومی در افراد فارسی زبان نسبت به افراد طبیعی به طور معنی داری در فرکانس های مرکزی ۶۳۰، ۸۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۶۰۰ بیشتر بود. نتیجه گیری: ارزیابی طیف ۳/۱ اکتاو در فرکانس های مرکزی یاد شده شاخص خوبی برای تبیین حضور سازه خیشومی در گفتار افراد دارای شکاف کام است. همچنین استفاده از تجزیه و تحلیل آکوستیک طیف ۳/۱ اکتاو جهت بررسی ویژگی های تشدید به صورت کمی مفید می باشد.   کلید واژه ها: ارزیابی آکوستیک، آنالیز طیف ۳/۱ اکتاو، پرخیشومی، شکاف کام