مقایسه یادگیری حرکتی صریح و یادگیری حرکتی ضمنی در کودکان مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا و آسپرگر با همتایان عادی

مقدمه: اختلالات طیف اوتیسم با ناهنجاری های مناطق قشری همراه می باشند که پایه ای برای نقص یادگیری حرکتی ایجاد کرده اند. یادگیری حرکتی به دو طبقه اصلی صریح و ضمنی تقسیم می شود. هدف این پژوهش، تعیین تفاوت یادگیری حرکتی صریح با ضمنی و میزان تحکیم یادگیری بعد از ۲۴ ساعت در پسران مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم و همتایان عادی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه، ۳۰ پسر مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با ۳۲ پسر همتای عادی مقایسه شدند. نمونه های سالم و مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با استفاده از تست ASSQ     از دبستان های پسرانه شهرستان نجف آباد انتخاب گردیدند. هر دو گروه در روز اول به انجام آزمون زمان عکس العمل متوالی (۱۰ بلوک) با دست راست پرداختند و روز بعد، آزمون را در ۴ بلوک به منظور سنجش تحکیم انجام دادند. آزمون ANOVA با اندازه گیری مکرر و با استفاده از ۱۹SPSS جهت تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: دو گروه در موضوع یادگیری صریح تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند که بیانگر نقص یادگیری صریح در افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم بود (۰۰۹/۰ = P). نتایج همچنین عدم تفاوت معنی دار را در یادگیری ضمنی بین دو گروه نشان داد (۳۸۵/۰ = P)، به علاوه یافته ها حاکی از این است که تحکیم یادگیری ضمنی در گروه اختلالات طیف اوتیسم (۱۶۰/۰ = P) نیز بی نقص و تحکیم یادگیری صریح دچار اختلال (۰۴۶/۰ = P) می باشد.نتیجه گیری: نقص یادگیری حرکتی صریح و تحکیم آن در گروه اختلالات طیف اوتیسم می تواند به علت اختلال عملکرد نیمکره چپ، تخصصی شده در یادگیری صریح، باشد. به علاوه تحکیم یادگیری صریح وابسته به خواب است و در گروه اختلالات طیف اوتیسم اختلالات خواب وجود دارد، بنابراین این نقص دور از انتظار نیست. سالم بودن یادگیری ضمنی و تحکیم آن را نیز می توان به تاثیر نیمکره راست در یادگیری حرکتی ضمنی نسبت داد.کلمات کلیدی: یادگیری حرکتی، یادگیری صریح، یادگیری ضمنی، اوتیسم با عملکرد بالا، آسپرگر، اختلالات خواب، آزمون زمان عکس العمل متوالی، تحکیم