بررسی و مقایسه حوادث دوران رشد در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و کودکان طبیعی

مقدمه: اتیسم ناتوانی رشدی پیچیده ای است که به طور شاخص در طول سه سال اول زندگی در نتیجه یک اختلال نورولوژیک تاثیرگذار بر عملکرد نمایان می شود. مطالعه حاضر با هدف، بررسی فراوانی تعدادی از حوادث تاثیرگذار در دوران رشد در کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و سپس مقایسه این حوادث در کودکان طبیعی انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی- تحلیلی روی ۵۰ کودک مبتلا به اختلال اتیسم و ۵۰ کودک طبیعی ۱۱-۴ ساله شهر اصفهان انجام شد. ابتدا حوادث مهم و تاثیرگذار قبل، حین و بعد از تولد کودکان مبتلا به اتیسم با بررسی متون جمع آوری گردید و سپس در قالب پرسش نامه واحدی توسط مادر کودک تکمیل شد. نتایج به دست آمده توسط نرم افزار ۱۴SPSS و سطح معنی داری ۰۵/۰ > P به وسیله آزمون های ۲χ، Mann-Whitney test و Fisher's exact test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: افزایش سن پدر و مادر، بالا بودن استرس مادر در دوران بارداری، وجود علایم آلرژیک در دوره بارداری، ازدواج فامیلی در والدین کودک، وجود سابقه اختلالات ارتباطی و گفتار و زبان در خانواده، زایمان مادر به صورت سزارین، تب بالا، ضربه به سر و تشنج با وقوع اختلال اتیسم رابطه معنی داری داشتند (۰۵/۰ > P).نتیجه گیری: اگر چه به کمک این مطالعه قادر نخواهیم بود که علل قاطعی برای اختلال اتیسم ارایه دهیم، ولی به این وسیله عوامل خطرساز احتمالی معرفی خواهند شد. علاوه بر این یافته های این مطالعه بیانگر این است که عوامل قبل، حین و بعد از تولد که به نوعی به انحراف در رشد جنین مربوط می شوند، در ایجاد اختلال اتیسم نقش مهمی دارند.کلید واژه ها: اختلال اتیسم، کودکان طبیعی، حوادث دوران رشد، حوادث قبل از تولد، حوادث بعد تولد