بررسی عوامل موثر بر جوشکاری در چوب به عنوان ماده مهندسی مهم در سازه های چوبی

چوب یک ماده مهندسی بسیار مهم است. ویژگیهای متفاوت شیمیایی، فیزیکی و مکانیکی حتی در بخش هایمختلف از یک گونه چوبی، منجر به ساخت محصولات متنوع و کاربردهای وسیع در صنایع چوب و مبلمان،کامپوزیت ها و صنایع دیگر به عنوان ماده مهندسی شده است. در سازه های چوبی، اتصالات مهم اند، در واقع اتصالاتچوبی از بخش های اصلی سازه ها هستند که به طور پیوسته بار وارده را تحمل کرده و ایمنی سازه را تضمین می کنند.ازطرفی دیگر استفاده از چسب ها و انواع اتصال دهنده های فلزی، چوبی و غیره مرسوم در ساخت اتصالات چوبی،معایبی دارند؛ بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، معایب و چالش های موجود، طی سالیان اخیر، تحقیقات منجر بهابداع روشی نوین به نام "جوشکاری چوب" شده است که می تواند باعث کاهش معایب و چالش های موجود وبنابراین افزایش بهره وری شود. تکنیک های جوشکاری اصطکاکی به طور گسترده ای برای جوشکاری مواد مختلفمانند پلاستیک یا فلزات، به عنوان مثال در صنایع خودرو استفاده می شوند. جوشکاری چوب نیز فرایند جدیدی برایاتصال قطعات چوبی بدون استفاده از چسب ها یا هر ماده دیگری است. این روش دوستدار محیط زیست اتصالمواد، یک لایه جدید در خط اتصال جوشکاری با تولید گرمای اصطکاک ایجاد میکند. در طی تولید اصطکاک، موادترموپلاستیکی نرم و ذوب میشوند و هنگامیکه اصطکاک متوقف می شود، سخت و محکم می شوند.روش جوشکاری چوب با توجه به ماهیت سازگار با محیط زیست به سبب غیرسمی بودن فرایند و همچنینرسیدن به حداکثر نیروی مقاومت اتصال در مدت زمان بسیار کوتاه، علاقه فزایندهای را در محیط های دانشگاهیو صنعتی برانگیخته است. در این مطالعه، عوامل موثر بر جوشکاری چوب مورد بررسی قرار گرفته است.