بررسی رابطه علی سبکهای فرزندپروری با سازگاری اجتماعی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول

هدف این پژوهش بررسی رابطه علی سبک های فرزندپروری با سازگاری اجتماعی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر متوسطه اول شهرستان لارستان تشکیل دادند (۲۵۶۳)، که از بین آنها ۲۱۰ نفر به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پس از تایید روایی و پایایی از پرسشنامه های فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱)، سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و سرزندگی تحصیلی دهقانی-زاده و حسین چاری (۱۳۹۱) استفاده شد. داده ها به کمک روش حداقل مربعات جزئی تحلیل شد. نتایج نشان داد که سبک فرزندپروری استبدادی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان اثر منفی و معنادار و سبک فرزندپروری مقتدرانه و سهل گیرانه بر سازگاری اجتماعی و سرزندگی تحصیلی اثر مثبت و معنادار دارد؛ همچنین اثر سازگاری اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی مثبت و معنادار بود.نتایج این پژوهش نقش سبک فرزندپروری مقتدرانه و سهلگیرانه را جهت افزایش سطح سازگاری اجتماعی دانش آموزان و حل بهتر چالشهای تحصیلی آنها را برجسته تر میکند.