توسعه فرآیندهای چرخه مدیریت دانش مبتنی بر عوامل موثر بر موفقیت مدیریت دانش

امروزه دانش بهعنوان یک سرمایه و دارایی غیرملموس جایگاه مهمی در سازمانها پیداکرده است .به کارگیری هرچه بهتر و موثرتر دانش سازمانی بهصورت سازماندهیشده و مدیریتشده و تلفیق آن در فرهنگ سازمانی، پیشرفتی قابل توجه ازلحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سازمانها ایجاد میکند؛ اما از سوی دیگر مدیریت دانش ناموفق هم میتواند هزینه هنگفتی را به سازمان تحمیل کند . بنابراین شناخت عوامل موفقیت مدیریت دانش و به کار بردن آنها میتواند راهنمایی برای مدیریت بهتر آن باشد .عوامل موفقیت مدیریت دانش در سازمانها از زوایای مختلف در تحقیقات گوناگون موردبحث و بررسی قرارگرفته و مورد واکاوی های مختلفی در سازمانها و شرکتها در جهان برای بررسی این عوامل صورت گرفته است .در این مقاله سعی شده تا با دیدگاهی متفاوت این عوامل در چرخه مدیریت دانش یعنی کسب و تولید دانش، عرضه و به اشتراکگذاری دانش و به کارگیری دانش استخراج شده و چارچوبی برای این عوامل ارائه شود .همچنین اولویت این عوامل در هر مرحله با استفاده از آزمونهای مناسب آماری مشخص میشود .بر اساس نتایج بهدستآمده از این تحقیق، ۱۷ عامل رتبه اول تا هفتم را در بین عوامل اولویتدار در سه مرحله فرایند کسب، عرضه و بهکارگیری دانش به خود اختصاص دادهاند و از میان آنها، عوامل مشوقهای انگیزشی مناسب، حمایت مدیریت ارشد، یادگیری مداوم و فضای آزاد سازمانی بیشترین فراوانی را در هر سه فرایند داشته اند