رویکردهای توسعه برنامه درسی با تاکید ویژه بر سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی

برنامه درسی ابزاری برای دستیابی به هدف آموزش در فرآیند آموزش است. بدون برنامه درسی مناسب و درست، دستیابی به هدف و غایت آموزشی دشوار است. بنابراین، برنامه درسی باید با عصر تحول و علم و همچنین یک فناوری پیشرفته سازگار باشد. یکی از مهمترین مولفه های آموزش رسمی به عنوان مرجع برای تصمیم گیری در مورد محتوای تدریس، برای هدایت فرآیند مکانیسم آموزش مورد استفاده قرار میگیرد. معیار موفقیت و نتیجه آموزشی با کیفیت، برنامه درسی است. با این حال، برنامه درسی اغلب قادر به پیروی از توسعه نرخ اجتماعی نیست. بنابراین توسعه پایدار به طور مستمر انجام شده است. زیرا برنامه درسی ثابت نیست، اما همیشه تغییر یافته و پویا است. بنابراین، توسعه برنامه درسی باید برای پاسخگویی به مشکالت اساسی در آموزش توسعه یابد. این شامل بی قراری معلم، دانش آموزان، اجتماع و برنامه درسی تغییر یافته است که حداکثر نیست و نیاز به بهبود کیفیت آموزش و غیره دارد. مسئله توسعه برنامه درسی شامل جنبه نوآورانه برنامه درسی مادی بر ساختار برنامه درسی فرآیند و برنامه درسی هدف است. مولفه ای از نظام آموزشی را در بر میگیرد که میتواند در توسعه برنامه درسی حوزه باشد، بنابراین بر تغییر تاثیر میگذارد و تاثیر واقعی بر حوزه آموزش )آموزش با استفاده اجتماعی( دارد. در عمل، همیشه از نهاد آموزش یا نهاد های دیگر خواسته می شود که کیفیت و خدمات را برای آموزش با استفاده اجتماعی بهبود بخشد. برنامه درسی به اندازه توسعه آموزش تئوری و عملی بهبود می یابد. عالوه بر این، باید بتواند مهارت و کارایی را برای دانش آموزان در مدرسه ارائه دهد. بنابراین، منطقی است که برنامه درسی همیشه به اندازه پیشرفت زمان، علم و فناوری تغییر کند و بهبود یابد.