تعیین رابطه و سهم پیش بینی کنندگی خودانتقادی، تنیدگی شغلی و خودشفقتی در فرسودگی شغلی معلمان استثنایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه و سهم پیش بینی کنندگی خودانتقادی، تنیدگی شغلی و خودشفقتی در فرسودگی شغلی معلمان استثنایی انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف از نوع بنیادی و به لحاظ نحوه ی جمع آوری داده ها از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی معلمان استثنایی استان هرمزگان در سال ۱۴۰۰ بودند. از بین جامعه ی آماری تعداد ۱۴۹ نفر از معلمان استثنایی براساس جدول مورگان به عنوان نمونه آماری و به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۱)، پرسشنامه تنیدگی شغلی ال رایس (۱۹۹۲)، پرسشنامه خود انتقادی تامپسون و زوروف (۲۰۰۴) و پرسشنامه شفقت خود تف و همکاران (۲۰۰۳) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون وضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج حاصل از ماتریس ضریب همبستگی بین خودانتقادی و تنیدگی شغلی با فرسودگی فرسودگی شغلی در میان معلمان استثنایی همبستگی مثبت معنادار مشاهد شد و بین خود شفقتی با فرسودگی فرسودگی شغلی در میان معلمان استثنایی همبستگی منفی معنادار مشاهد شد ۰/۰۵) .(p< همچنین آزمون رگرسیون نشان داد خودانتقادی، تنیدگی شغلی و خودشفقتی در پیشبینی فرسودگی شغلی معلمان استثنایی نقش و سهم معناداری ایفا میکنند. براساس نتایج پژوهش، خودانتقادی، تنیدگی شغلی و خودشفقتی سهم مهمی در فرسودگی شغلی معلمان استثنایی را به دنبال داشته است. بنابراین، در بحث فرسودگی شغلی معلمان این متغیرها باید مد نظر روانشناسان و مسئولان مربوطه قرار گیرد.