رابطه تاب آوری و عزت نفس با شادکامی دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان چابهار

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تاب آوری و عزت نفس با شادکامی دانش آموزان دختر متوسطه دوره دوم با استفاده از تحلیل مسیر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی هست . جامعه آماری دانش آموزان دختر متوسطه دوره دوم شهرستان چابهار بوده که از این تعداد ۲۷۰نفر آنان به عنوان نمونه به صورت تصادفی ساده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مقیاس تاب آوری کو نور و دیوید سون ، عزت نفس کوپر اسمیت ، شادکامی آکسفورد برای جمع آوری دادهها استفاده شده است . برای بررسی دادههای پژوهش بعد از تحلیل توصیفی با استفاده از تحلیل مسیر به بررسی فرضیات پرداخته شد که هر سه فرضیه پژوهش تائید شده است . نتایج نشان داد که دو متغیر تاب آوری و عزت نفس ، ۱۱ درصد از واریانس کل شادکامی را تبیین می کنند که دراین بین ، سهم متغیر تاب آوری(۹ صدم) بیشتر از سهم متغیر عزت نفس (۱ صدم) است . بنابراین عزت نفس در دانش اوزان سبب افزایش تاب آوری در آنها شده و در راستای آن احساس شادکامی بیشتری را تجربه می کنند.