به سمت شهر هوشمند و فراتر از آن، نوع شناسی از نوآوری توسعه شهری هوشمند

شهر هوشمند موضوعی است که به طور فزاینده ای محبوب در توسعه شهری است که هم هیجان و هم شک و تردید را بر می انگیزد، اما با وجود افزایش شور و شوق در مورد هوشمندی شهرها، هنوز این مفهوم تا حدودی گریزان تلقی می شود. این مقاله با تشویق از ویژگی چندوجهی این مفهوم، به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه می توانیم ابعاد مختلف را که اغلب مقاله با تشویق از ویژگی چندوجهی این مفهوم، به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه می توانیم ابعاد مختلف را که اغلب مقاله با تشویق از ویژگی چندوجهی این مفهوم، به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه می توانیم ابعاد با نوآوری همراه می شوند. علاوه بر این، مقاله به بررسی مفاهیم درک مختلف مفهوم شهر هوشمند برای توانایی های شهرها برای نوآوری می پردازد. انواع نوآوری های آنها نوع شناسی به عنوان یک پیوستار شهر هوشمند ساختاریافته است که شامل چهار بعد نوآوری است: ۱) فناوری ۲) سازمانی، ۳) مشارکتی، ۴) تجربی سپس از پیوستار شهر هوشمند برای تجزیه و تحلیل داده های تجربی از یک پروژه توسعه شهری نروژی که توسط یک مقطع سپس از پیوستار شهر هوشمند برای تجزیه و تحلیل داده های تجربی از یک پروژه توسعه شهری نروژی که توسط یک مقطع بحرانی آغاز شده است، استفاده می شود. داده های تجربی نشان می دهند که این مورد دارای عناصری از ابعاد مختلف پیوستار است، که از نیاز به گونه شناسی شهرهای هوشمند به عنوان نوآوری شهری چند وجهی حمایت می کند. این پیوستار می تواند است، که از نیاز به گونه شناسی شهرهای هوشمند به عنوان نوآوری شهری چند وجهی حمایت می کند. این پیوستار می تواند به عنوان یک مدل تحلیلی برای انواع مختلف ابتکارات شهر هوشمند مورد استفاده قرار گیرد و بنابراین روشن کند که چه نوع نوآوری در شهر هوشمند مرکزی است. در نتیجه، مقاله بینش های مفیدی را هم برای پزشکان و هم برای محققان علاقه مند به طرح های شهر هوشمند ارائه می دهد