مروری بر اثر درمانی آنتی اکسیدان های طبیعی بر ضایعه نخاعی با تمرکز بر مطالعات آزمایشگاهی

مقدمه:: آسیب به طناب نخاعی (SCI)، وضعیت مخربی است که با از دست دادن ناگهانی عملکرد حسی، حرکتی و اتونوم همراه می باشد. علی رغم پیشرفت های چشمگیر در مراقبت های پزشکی و جراحی، هیچ درمان موثری برای نقص های نورولوژیکی آن وجود ندارد که می تواند بخشی از آن به دلیل مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک بسیار پیچیده ای باشد که در SCI دخالت دارند. فرآیندهای التهابی و تولید بیش از حد گونه فعال اکسیژن (ROS)، از جمله حوادث ثانویه آسیب هستند. به نظر می رسد کاهش سطح ROS با کمک آنتی اکسیدان ها، از جمله درمان های جایگزین در جهت کاهش استرس اکسیداتیو باشد. هدف: این مطالعه قصد دارد مروری بر تاثیر چهار آنتی اکسیدان طبیعی و قوی (آستازانتین، زعفران و ترکیبات فعال آن، کورکومین و رسوراترول)، در مطالعات ضایعه تخاعی، داشته باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، مطالعه مروری با بررسی ۷۷ مقاله علمی و استخراج نتایج حاصل از آنها بوده است. جستجوی مقالات در پایگاه های بین المللی داده با کمک کلمات کلیدی مانند: استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدان، طب گیاهی، ضایعه نخاعی، رسوراترول، کورکومین، زعفران، آستازانتین، با تاکید بر مکانیسم های حفاظت عصبی ناشی از آن ها، به طور عمده بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ انجام شده است. یافته ها: استرس اکسیداتیو و التهاب نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی SCI دارند، مهار تهاجم اکسیداتیو می تواند وقوع التهاب، عفونت، آپوپتوز و اختلال عملکرد ایجاد شده را نیز به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بنابراین، به نظر می رسد درمان مکمل با آنتی اکسیدان های قوی بتواند بهبود بیماران آسیب نخاعی را ارتقا بخشد. بحث و نتیجه گیری: استفاده از آنتی اکسیدانهای طبیعی می تواند بخش مهمی از تحقیقات آینده در زمینه درمان SCI باشد. ادامه مطالعات بر روی ترکیبات فعال زیستی با ظرفیت مهار ROS ممکن است منجر به توسعه روش های موثر مبتنی بر درمان با آنتی اکسیدان در مطالعات انسانی از SCI شود.