حمل و نقل بین وجهی رویکرد نوین حمل و نقل در مسیر توسعه استراتژیک

حمل و نقل از بخشهای زیربنایی و استراتژیک اقتصاد است ارتباط حمل و نقل با کلیه بخشهای اجتماعی اقتصادی باعث شده است تا این فعالیت از ارکان اقتصاد تجارت و زندگی اجتماعی به حساب آید بی تردید حمل و نقل بین وجهی انقلابی ترین تحولی بود که درقرن گذشته درحوزه لجستیک به وقوع پیوست منظور ازحمل و نقل بین وجهی اندیشه ای است که طی ان وجوه مختلف حمل و نقل به شکلی نظام مند و تسلسلی زنجیره وار به یکدیگر پیوند داده می شوند از منظر دانش لجستیک امتیاز حمل و نقل بین وجهی تفکر سیستمی آن است که حلقه این زنجیر در حرکتی موزون و درپرتو دانش لجستیک با یکدیگر هماهنگ شده خروجی سیستم حمل و نقل بهینه شده و درنهایت ما به حمل و نقل بین وجهی نائل می شویم از نگاه روزمره حمل و نقل بین وجهی به استفاده از کانتینرهای یکنواخت و با یک نوع کاربرد بین چندوجه حمل و نقل اطلاق می شود دراینم قاله ضمن تعریف حمل و نقل چندوجهی به معرفی حمل و نقل بین وجهی به عنوان رویکرد نوین حمل و نقل درمسر توسعه استراتژیک درسال تولید ملی حمایت از کار و سرمایه ایرانی سیرجابجایی تجهیزات و تفاوت حمل و نقل بین وجهی با چندوجهی و ترکیبی پرداخته می شود و درانتها به موانع اصلی گذر از حمل و نقل سنتی به حمل و نقل نوین و مدرن و همچنین اقدامات نوین درخصوص توسعه استراتژیک حمل و قنل بین وجهی پرداخته می شود.