تاثیر خودشفابخشی بر شفقت خود، عزت نفس و پرخاشگری نوجوانان دختر بدسرپرست
محل انتشار: نشریه پرستاری کودکان، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 201
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PEN-9-2_006
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1401
چکیده مقاله:
مقدمه : هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش خودشفابخشی بر شفقت خود، عزت نفس و پرخاشگری نوجوانان دختر بدسرپرست بود.
روش: روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل دختران نوجوانان بدسرپرست شهر اصفهان بود که به منظور اجرای پژوهش، از طریق فراخوان عمومی در مراکز مشاوره ۴۰ نفر که تمایل به شرکت در طرح را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گواه (۲۰ نفر) گمارده شدند. پرسشنامه های شفقت خود ریس، پامیر، نف و ون گاچت (۲۰۱۱)، عزت نفس کوپراسمیت (۱۹۶۷) و پرخاشگری آیزینک و گلین ویلسون (۲۰۱۱) به عنوان پیش آزمون اجرا و سپس گروه آزمایش تحت ۱۴ جلسه (به صورت هفته ای یک جلسه ۳۰ دقیقه ای) آموزش خودشفابخشی قرار گرفتند و پس از اتمام آموزش پس آزمون و پس از یک ماه پیگیری، برای هر دو گروه اجرا شد.
نتایج : برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش خودشفابخشی در افزایش شفقت خود و عزت نفس و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه شرکت کنندگان تاثیر معناداری داشته است (۰/۰۵>p).
نتیجه گیری: بنابر نتایج تحقیق انجام شده می توان روش آموزشی خودشفابخشی را بعنوان یکی از رویکردهای جدید مثبت گرا جهت افزایش سلامت روانشناختی دختران نوجوان بدسرپرست با اثرات نسبتا پایدار، برای افزایش مهارت های خود مراقبتی به کاربرد.
کلیدواژه ها:
self-healing ، self-compassion ، self-steam ، aggression ، poorly supervised. ، خودشفابخشی ، شفقت خود ، عزت نفس ، پرخاشگری ، بدسرپرست
نویسندگان
مریم حاتمی موسی آبادی
MSc. in Family Counseling, Payame Noor University, Tehran,Iran
زهره لطیفی
Associate Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran,Iran
محمد سلطانی زاده
Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran,Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :