ارزیابی تاثیر فرایند تصفیه پساب در تصفیه خانه های آب (مطالعه موردی: تصفیه خانه هفتم آب شرب تهران)

کلانشهر تهران با هفت تصفیه­خانه آب شرب حجمی بالغ بر یک­میلیارد مترمکعب آب تصفیه شده را جهت مصرف نیاز دارد. از این حجم نیاز، حدود پنج درصد جریان ورودی آب به تصفیه­خانه ها طی فرایند تصفیه به پساب تبدیل شده که بالغ بر۵۰ میلیون مترمکعب در سال تخمین زده می شود. مدیریت این حجم آب عملا از دسترس خارج شده که در مدیریت فرایند بازچرخانی، می تواند نقش به سزایی در تعادل­بخشی منابع آب و جلوگیری از هدررفت آب داشته باشد. لذا این مطالعه به دنبال ارزیابی فرایند بازچرخانی تصفیه آب، در حوزه تامین آب شرب شهر تهران جهت افزایش پایداری چرخه عرضه و تقاضای آب و هم چنین حفظ منابع آبی موجود، ظرفیت سازی منابع آبی جدید است. که یکی از این ظرفیت ها استفاده از پساب ها می باشد. بدین منظور به صورت پایلوت به منظور اثربخشی بازچرخانی این چرخه، در تصفیه خانه شماره هفت تهران با حجم آب ورودی ۱۵۵میلیون مترمکعب در سال موردارزیابی قرار گرفت. در این راستا نتایج ارزیابی تغییر فرایند بازچرخانی در تصفیه خانه نشان داد که با تغییر فرایند تصفیه پساب و استفاده از پلی الکترولیت، میزان پساب تولیدی به میزان ۹۵ درصد کاهش یافت. نتایج نشان داد که حجم پساب از مقدار ۷/۷ میلیون مترمکعب در سال به حجم ۳۱۰ هزار مترمکعب در سال کاهش یافته که عملا کارایی پنج درصدی تولید پساب به ۳/۰ درصد تولید پساب در این تغییر فرایند رسیده است. این تغییر در سیستم پساب تولیدی در تصفیه خانه آب شرب می تواند با توجه به حجم منابع آب موردنیاز تهران، تا حد زیادی به پایداری منابع آب به ویژه منابع آب زیرزمینی کمک کند.