ارزیابی استفاده از آب های نامتعارف بر رواناب و رسوب حوضه تجن با استفاده از مدل SWAT
محل انتشار: فصلنامه مدیریت آب و آبیاری، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWIM-12-4_003
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1401
چکیده مقاله:
هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اعمال سناریوهای استفاده از آب های نامتعارف بر مقدار رواناب و رسوب در شش ایستگاه (شامل ایستگاه های کردخیل، گرم رود، ورند، واستان، پرویج آباد و علی آباد) در حوضه آبریز تجن طی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ با استفاده از مدل SWAT می باشد. واسنجی و صحت سنجی مدل با استفاده از داده های سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ انجام و سپس به ارزیابی سناریوهای تخصیص ۳۰ درصد از پساب موجود برای کشاورزی (سناریوی یک)، تخصیص ۳۰ درصد از آب های نامتعارف برای تغذیه آبخوان ها در شرایط اعمال سناریوی یک (سناریوی دو) و کاهش ۲۰ درصد برداشت از منابع آب زیرزمینی برای آبیاری و استفاده از منابع آب نامتعارف به عنوان منابع جایگزین برای تامین نیاز زیست محیطی (سناریوی سه) می باشد. ارزیابی کارایی مدل با استفاده از ضرایب R۲ و NSE نشان دهنده عملکرد مناسب مدل در شبیه سازی این دو پارامتر می باشد. نتایج حاکی از آن است که اعمال سناریوی یک بر میزان رواناب و رسوب حوضه تاثیر نداشته، اما با اعمال سناریوی دو میزان رواناب و رسوب به ترتیب ۴/۱۳ و ۱/۹ درصد کاهش یافته است. اعمال سناریوی سه نیز موجب کاهش ۱/۸ درصدی رواناب و ۸/۸ درصدی رسوب حوضه می شود. براساس سناریوی سه باید ۱۰ تا ۲۰ درصد دبی سالانه برای شش ماهه دوم و ۳۰ تا ۴۰ درصد میانگین دبی سالانه برای شش ماهه اول سال به منظور تامین نیاز زیست محیطی در نظر گرفته شود. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهد که استفاده از آب های نامتعارف علاوه بر رفع کمبود آب مشکلات ناشی از جاری شدن رواناب و ته نشینی رسوبات را نیز کاهش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا زارعی قورخودی
گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
علی شاهنظری
گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
فاطمه محمدی
گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :