اثربخشی آموزش مجازی درس ریاضی بر تفکرخلاق و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مجازی درس ریاضی بر تفکرخلاق و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دخترپایه هشتم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آرمای این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم شهر کرج در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲بوده است. که از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای استفاده گردید و تعداد۳۰ نفر از دانش آموزان یکی از مدارس که به صورت تصادفی انتخاب شده بود به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های استاندارد سنجش خلاقیت تورنس و خودکارآمدی بندورا (۲۰۰۰) بوده است. برنامه مداخله با اجرای آموزش مجازی درس ریاضی برای گروه آزمایش طی هشت جلسه اجرا شد و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت ننمود. داده های به دست آمده در سطح آمار توصیفی محاسبه میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد که نمرات متغیرهای تفکر خلاق و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان در گروه آزمایش با گروه کنترل از نظر آماری در سطح (P<۰/۰۵) تفاوت معناداری داشته است. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مجازی درس ریاضی بر تفکر خلاق و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است. همچنین آموزش مجازی درس ریاضی بر زیر مقیاس های تفکر خلاق و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان اثر معناداری داشته است. بنابراین لازم است که استفاده از فناوری اطلاعات با طراحی نرم افزارهای مختلف برای آموزش درس ریاضی در مقاطع مختلف تحصیلی مورد توجه مسئولان و برنامه ریزان آموزشی قرار گیرد.