بررسی کارامدی سیستم مدیریت حقوقی قراردادهای بینالمللی عمرانی

یکی باز انواع قراردادها در عرصه تجارت بین الملل ، قراردادهای بین المللی عمرانی می باشد. طرفین این نوع قرارداد بین المللی عبارتند از یک اداره، سازمان، شرکت دولتی یا خصوصی به عنوان کارفرما و یک شرکت یا مجموعه ای از چند شرکت خارجی یا چند ملیتی که به عنوان پیمانکار به ثبت رسیده اند. این نوع قرار داد معمولا برای انتقال تکنولوژی از کشوری به کشور دیگر عقد می گردد. با عنایت به پیچیدگی های خاص در مدیریت قراردادهای بین المللی نیاز به شناخت مقررات ناظر بر این قراردادها، مذاکره، تنظیم، اجرا و نظارت بر حسن اجرای این نوع قرار دادها اهمیت ویژه ای دارد. از انجا که در بازار بین المللی خریدار و فروشنده در کشور های مختلفی اقامت دارند، مقررات ناظر بر این قرارداد ها به مراتی پیچیده تر از مقررات حاکم بر اینگونه قراردادها در محدوده داخلی است. در چند سال اخیر شاهد عقد قراردادهای مختلفی از این قسم در جهت اجرای پروژه های زیربنایی و صنعتی در کشور بوده ایم. یکی از بخش های مهم در مدیریت این پروژه ها مدیریت قرارداد می باشد که از حساسیت و اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توسعه مشارکت و سرمایه گذاری خارجی در ایران کارفرمایان ناگزیر به انعقاد قرارداد های پیمانکاری با شرکت های خارجی مطابق با استانداردهای بین المللی می باشند، همچنین با توسعه صادرات خدمات فنی و مهندسی در کشور ما، پیمانکاران ایرانی مستقیما در محیط فعالیت بین المللی و استانداردهای قراردادی بین المللی قرار می گیرند. هدف از انجام این تحقیق بررسی مدیریت حقوقی قراردادهای بین المللی عمرانی در سه بخش مطالعات حقوقی پیش قراردادی، تنظیم قرارداد و مدیریت دعاوی می باشد. بدین منظور ابتدا با بررسی کتب و مراجع موجود، تعریف دقیقی از مساله ارائه گردید، سپس با بررسی میدانی و اخذ نظرات کارشناسان متخصص به ارائه راهکار برای کارامدی سیستم مدیریت حقوقی قراردادهای بین المللی عمرانی و همچنین شناسایی عوامل موثر در کارامدی این سیستم در کشور پرداخته شده است.