بررسی نقش توانمندسازی روانشناختی در سازمان ها

مطالعات انجام شده بر روی مهارت های رهبری و مدیریتی حاکی از این است که فعالیت های مرتبط با توانمند سازی کارکنان، جزء اصلی فعالیت های اثربخش مدیریتی و سازمانی است. توانمندسازی در سازمان ها به عنوانابزاری است که موجب تسهیل در ایجاد رفتار انگیزشی و رفتاری که موجب افزایش بهره وری می گردد، شناخته شده است. در تعریف توانمندسازی دو رویکرد وجود دارد: رویکرد ساختاری(موقعیتی) و رویکرد روانشناختیکه در این مقاله رویکرد روانشناختی مد نظر می باشد. این رویکرد بیان می دارد که توانمندسازی، فرایند افزایش حس خودکارآمدی در میان اعضای سازمان از طریق شناخت خود و از میان بردن عواملی است که سبب ضعفقدرت می شود. توانمندسازی روانشناختی مفهوم جدیدی است که مشکل گشای تمام مسائل سازمانی تلقی می شود و سوخت جدیدی برای رشد سازمان ها به شمار می رود. در این مقاله به شکل مروری به توانمندسازی روانشناختی و نقش آن در سازمان های دولتی پرداخته ایم و پیشنهاداتی برای سازمان ها ارائه شده است.