بررسی زمینه های توسعه آموزش فراگیر و موانع اجرای آن

این تحقیق به دنبال بررسی زمینه های توسعه طرح آموزش فراگیر و موانع اجرایی آن در استان مازندران می باشد تا با مطالعه و تحلیل دیدگاههای مجریان طرح، راهکارهای عملی را در این زمینه ارایه نماید. برای رسیدن به داده های مورد نظر از پرسشنامه محقق ساخته ای متشکل از ۷ محور اصلی با ۳۹ سوال استفاده شده است. به همین منظور در یک طرح تحقیق توصیفی- زمینه یابی ۳۹۶ نفر از کارشناسان اداری، مدیران و معلمان مجری طرح آموزش فراگیر در استان مازندران به صورت ترکیبی از روش های نمونه گیری خوشه ای و تصادفی طبقه ای در چند مرحله گزینش شده و به پرسشنامه مذکور پاسخ داده اند. روایی ابزار پژوهش بر اساس دیدگاه صاحبنظران حوزه آموزش و پرورش استثنایی و کارشناسان آشنا به مسایل آموزش تلفیقی و فراگیر بوده و برای تعیین اعتبار مربوط برابر ۰.۷۱  محاسبه شده است. اطلاعات بدست آمده با استفاده از مجذور کا (خی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بخشی از یافته ها نشان داد که مدیران بیشتر از معلمان و کارشناسان اداری اعتقاد دارند که احتمال موفقیت اجرای آموزش فراگیر در نقاطی که طرح سنجش و طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه در آنجا انجام شده، نسبت به سایر نقاط بیشتر است. همچنین قسمتی از نتایج، حاکی از آن است که در نظام آموزشی فراگیر به تفاوتهای فردی دانش آموزان بسشتر توجه شده و احتمال ایجاد تعامل اجتماعی و مهارت دوستیابی در بین دانش آموزان عادی و دارای نیازهای ویژه افزایش می یابد. مجریان طرح فراگیر معتقدند  که در نظام آموزشی فراگیر امکان تبدیل شدن همه دانش آموزان اعم از عادی و دارای نیازهای ویژه به شهروندانی آگاه و کارمند بیشتر است.