مقایسه اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری و آموزش ابراز وجود بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی کارکنان مراکز بهداشت رشت

به منظور تعیین اثربخشی ابراز وجود و روش شناختی- رفتاری بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی کارکنان مراکز بهداشت شهرستان رشت، پرسشنامه ۲۰ گویه ای رضایت شغلی ویس و همچنین پرسشنامه ۴۰ گویه ای فرسودگی شغلی  در اختیار ۴۰۰ نفر از کارکنان قرار گرفت. از میان آنها ۶۰ نفر که دارای رضایت شغلی پایین و فرسودگی شغلی بالا بودند انتخاب شدند، و بصورت تصادفی در سه گروه ۲۰ نفری جای گرفتند. یک گروه تحت آموزش ابراز وجود، گروه دوم تحت آموزش راهبردهای رفتاری – شناختی قرار گرفته و گروه سوم (به عنوان گروه کنترل) هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. فرضیه های پژوهش براساس مقایسه دو روش ابراز وجود و شناختی- رفتاری بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی تدوین شدند. روش پژوهش آزمایشی دوگروهی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری و آموزش ابراز وجود باعث افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی زنان و مردان گردیده است. در ضمن تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی بیشتر از آموزش ابراز وجود بوده و میزان افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی در زنان بیشتر از مردان می باشد.