تحلیلی بر وضعیت شوری منابع آب در حال استفاده بخش کشاورزی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 169

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WSD-9-3_011

تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1401

چکیده مقاله:

شوری منابع آب کشاورزی توام با مدیریت ضعیف آبیاری و زهکشی، به عنوان مهمترین عامل تهدیدکننده پایداری بخش کشاورزی در اراضی فاریاب شناخته می شود. بطوریکه بر اساس یک تخمین کلی، حدود نیمی از کشت های آبی کشور در معرض مشکلات شوری با درجات مختلف قرار دارند. با توجه به اینکه تاکنون گزارشی از آخرین وضعیت شوری منابع آب در حال استفاده بخش کشاورزی تدوین نشده است، این مقاله بر آن شد تا با کمک آمار و اطلاعات موجود در مقیاس ملی، این مهم را انجام دهد. بدین منظور از داده های کیفیت (شوری) منابع آب کشاورزی مربوط به شرکت مدیریت منابع آب ایران و همچنین از نتایج مطالعات قبلی در زمینه کیفیت منابع آب سطحی و زیرزمینی استفاده شد. نتایج تحلیل داده های مذکور که بر روی ۴۴/۵ میلیارد مترمکعب آب های زیرزمینی مورد استفاده در بخش کشاورزی انجام گردید، نشان می دهد که متوسط هدایت الکتریکی این منابع در حدود ۲ دسی زیمنس بر متر است. همچنین از نظر حجمی، حدود ۳۱% این منابع (معادل با ۱۳/۸ میلیارد مترمکعب) و حدود ۲۰% از آب های سطحی مصرفی در بخش کشاورزی (معادل با ۳/۶ تا ۴/۴ میلیارد مترمکعب) دارای شوری های بالاتر از عدد میانگین می باشند. در انتهای این مقاله، به اثرات شوری بر عملکرد محصول و راهکارهای غلبه بر مشکلات شوری در اراضی فاریاب نیز مختصرا اشاره شده است.

نویسندگان

محمدحسن رحیمیان

استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

حسن غلامی

دانشجوی دکترای علوم و مهندسی آب، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • بنائی، م.ح.، مومنی، ع.، بای بوردی، م. و ملکوتی، م.ج. ...
  • رنجبر، غ.ح.، رحیمیان، م.ح. و هاشمی نژاد، ی. ۱۳۹۳. دستورالعمل ...
  • شرکت مدیریت منابع آب ایران. ۱۳۹۷. داده های کیفیت (شوری) ...
  • صادق زاده، ک. کشاورز، ع. ۱۳۷۹. توصیه هایی بر بهینه ...
  • عابدی، م.ج. نیریزی س.، ابراهیمی بی رنگ، ن.، ماهرانی، م.، ...
  • عباسی، ف.، عباسی، ن.، توکلی، ع.ر. ۱۳۹۷. بهره وری آب ...
  • قدرت نما، ق. ۱۳۷۸. منابع، مصارف و نیازهای آبی در ...
  • نیریزی، س. ۱۳۷۷. نگرشی بر استفاده از آب های شور ...
  • هاشمی نژاد، ی. ۱۳۹۵. بررسی تاثیرات تغییر اقلیم بر شور ...
  • همایی، م. ۱۳۸۱. واکنش گیاهان به شوری. کمیته ملی آبیاری ...
  • Ayers R.S. and Westcot D.W. ۱۹۸۹. Water quality for agriculture. ...
  • Cheraghi S.A.M. ۲۰۰۴. Institutional and scientific profiles of organizations working ...
  • FAO. ۲۰۱۲. Status and New Developments on the Use of ...
  • Ghassemi F., Jakeman AJ. and Nix HA. ۱۹۹۵. Salinisation of ...
  • Madani K. ۲۰۱۴. Water management in Iran: what is causing ...
  • Oster J.D., Willardson L.S. and Hoffman G.J. ۱۹۷۲. Sprinkling and ...
  • Qadir M., Qureshi A.S, and Cheraghi S.A.M. ۲۰۰۷. Extent and ...
  • Qadir M., Quillérou E., Nangia V., Murtaza G., Singh M., ...
  • Shalhevet J. ۱۹۹۴. Review article: using water of marginal quality ...
  • Shiati K. ۱۹۹۸. Brackish water as a source of irrigation: ...
  • Siadat H., Bybordi M. and Malakouti M.J. ۱۹۹۷. Salt-affected soils ...
  • نمایش کامل مراجع