تبیین راهبردهای کاهش مصرف انرژی در ساختمان های بلندمرتبه کلانشهر تهران با تکیه بر رویکرد معماری پایدار

امروزه با افزایش نرخ رشد جمعیت در کلانشهرها تمایل معماران و طراحان شهری بر توسعه عمودی شهرها و بلندمرتبه سازیبیش از پیش می باشد. با افزایش شهر نشینی در در کشور ایران و خصوصا شهر تهران، تعداد و اندازه ساختمان های بلندمرتبهنیز افزایش یافته است و در نتیجه تقاضا برای انواع صورت های انرژی بیشتر گردیده است. به همین دلیل، سرمایهگذاری در زمینه بالا بردن بهره وری ساختمان ها به لحاظ مصرف انرژی، ضروری می باشد. یکی از راهبردهای قابل استفاده بهمنظور کاهش مصرف انرژی، راهکارهای موجود در رویکرد معماری پایدار می باشد. لذا در این راستا هدف اصلی پژوهش پیشرو این مدیریت کاهش مصرف انرژی در ساختمان های بلندمرتبه شهر تهران از طر یق رویکرد معماری پایدار می باشد. اینپژوهش از نوع تحقیقات کیفی است و از نظر روش شناسی توصیفی-تحلیلی و تفسیری می باشد و از تکنیک سوات به منظورارزیابی عوامل داخلی و خارجی تاثیرگذار به منظور پیاده سازی راهکارهای معماری پایدار در طراحی ساختمان های بلندمرتبهشهر تهران بهره می گیرد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این مهم است که بهره گیری از رویکرد معماری پایدار در عینفرصت ها و نقاط قوت موجود دارای محدودیت هایی نیز می باشد که به منظور کاهش اثر آن می توان به ارائه تسهیلات مالیاز سوی مسئولین ذیربط، افزایش تخصص میان طراحان شهری و معماران، اجباری نمود الزامات معماری پایدار به منظور کاهشمصرف انرژی در ساختمان بلند مرتبه اشاره نمود که به تفصیل بیان گردیده است.