مطالعه تدوین الگوهای ساختاری محیطی در توسعه کالبدی پایداری روستا

هدف این مقاله تبیین ضرورت دستیابی به توسعه کالبدی پایدار روستایی از طریق تدوین و استفاده از الگوهایساختاری بافت (اعم از الگوهای معماری و طراحی شهری)، برای برنامه ریزی توسعه سکونتگاهی و ارائه انواعفرصت های طراحی در بافت است. در ایران، برداشت بیشتر سیاستمداران و برنامه ریزان و طراحان از مفهوم«توسعه» مفهوم کلاسیک آن است. مفهومی که در پی آن بدون توجه به شرایط و خصوصیات محلی- بومی، توسعه فقط در کمیت و برای تملک اراضی و ساخت وسازهای جدید و کلیشه ای پیش می رود و ناپایداری درمناطق، شهرها و روستاها را پدید میآورد. پرداختن به این الگوها، نحوه مقرون به صرفه و مناسب توسعه کالبدی-فضایی را تعریف و مشخص می کنند. اهمیت و کاربرد آنها نیز انعطاف پذیری ، ارائه بستر مشارکت مردم و ارائهتنوع به دستاندرکاران طرح توسعه شهر یا روستاست.