بررسی ضوابط مقررات ملی موثر در کاهش مصرف انرژی در ساختمان های روستایی

در چند دهه اخیر با توجه به تحدیدهای جدی مطرح در خصوص منابع انرژی و محیط زیست در بیشتر کشورها،صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمان ها به یکی از اولویت های اصلی در مقررات ملی ساختمان تبدیل شدهاست. با توجه به تعدد عوامل مطرح در زمینه صرفه جویی در مصرف انرژی و تفاوت های مهمی که بین مسکنشهری و روستایی در همه عوامل طراحی و اجرا وجود دارد، ضرورت اتخاذ رویکردی متفاوت در تدوین ضوابطو مقررات ساختمانهای روستایی احساس میشود. بدیهی است دستیابی به ضوابطی روشن و منطبق با نیازهایمسکن روستایی کشور، فقط در صورتی امکان پذیر خواهد بود که شناخت دقیقی از وضعیت حاکم در این مناطقوجود داشته باشد. در این مقاله، پس از بررسی گونه ها و نسل های مختلف ضوابط و مقررات در زمینه صرفه جوییدر مصرف انرژی در کشورهای مختلف، و همچنین توضیح موضوعات کلی مطرح در مقررات ملی صرفه جوییدر مصرف انرژی در ساختمان، به تشریح تنگناها در امر طراحی و اجرا پرداخته می شود. شناخت دقیق کاستی هاو محدودیت ها از یکسو، تفاوت اولویت ها بین مقررات ساختمان های شهری و روستایی را روشن می کند و ازسوی دیگر، گزینه ها و راه حل های ممکن برای بهبود فرایند طراحی و اجرا را نیز مشخص می کند. در پایان مقاله،پیشنهاداتی در خصوص ساختار و ضوابط پیشنهادی برای مقررات ملی صرفه جویی در مصرف انرژی در مسکنروستایی مطرح می شود.