سنتز نقاط کربنی با استفاده از گیاهی از خانواده باقلاییان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 205

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CBCFM01_022

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف : نقاط کربنی یک دسته از نانومواد فلوئورسنت کربنی کروی با اندازه کوچک تر از ۱۰ نانومتر هستند. این مواد به دلیل ویژگی های منحصر به فردی مانند پایداری شیمیایی عالی، انحلال پذیری بالا در آب، سمیت پایین و زیستسازگاری کابرد گسترده ای در تمام جنبه های کاربردهای زیست پزشکی دارند .[۱] روشهای سنتزی نقاط کربنی به طورعمده به دو دسته بالا به پایین و پایین به بالا تقسیم می شود. روش های پایین به بالا شامل تکنیک های هیدروترمال، اکسیداسیون شیمیایی، فرآیند پیرولیتیک، روش مایکرویو و ... است. روش های بالا به پایین از مواد کربنی با رویکردهای الکتروشیمیایی، فرسایش لیزری و درمان پلاسما به دست می آید. مزیت روش های پایین به بالا این است که اندازه فرآوردهو مسیر سنتزی به راحتی قابل کنترل است. مواد خام ارزان و تولید انبوه نیز از مزایای روش های بالا به پایین است .[۲] سنتز نانومواد به طور معمول به طور نیاز به مصرف انرژی بالا و استفاده از معرف های شیمیایی سمی دارد که نه تنها هزینه های تولید را افزایش می دهد بلکه مخالف اصول اصلی توسعه پایدار است. بنابراین، استفاده از مواد خام سازگار با محیط زیستو تجدیدپذیر برای رفع چالش های پیش روی تولید پایدار نانومواد بدون استفاده از موادشیمیایی سمی ضروری است. .[۳] در سال های اخیر توجه بیشتری به توسعه تکنیک های پایین به بالا به دلیل قدرت آنها در کنترل دقیق مولکول های پیشساز، سادگی رویه، ارزان بودن، عملی بودن و توانایی سنتز از پیش ساز های غیرسمی شده است .[۴] در این مطالعه از برگ گیاهی از خانواده باقلاییان به عنوان منبع کربنی به منظور ساخت نقاط کربنی استفاده شد. همانطور که اشاره شد روش های سنتز اغلب پیچیده و نیاز به امکانات خاص دارد لذا هدف از این تحقیق معرفی دو روش آسان و در دسترس با حداقل امکانات است.

نویسندگان

الهه نصرتی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

حمیده احتسابی

استادیار، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران