دولت اسلامی و بایسته های توسعه معنویت و اخلاق

دولت اسلامی به عنوان خلیفه الله بر زمین، مکلف است اوامر خدا را نصب العین خود قرار دهد و دستورات الهی را به عنوان یک قانون در جامعه هدف پیاده نماید. جانشین خداوند بر ملک او، با عنایت به اختیارات تفویض شده ملزم به توسعه جامعه هدف می باشد تا جامعه هدف را ازهر نظرپویا و مقاوم و در برابر حوادث مترقبه و غیرمترقبه بیمه نماید در غیر این صورت محکوم به فنا و نابودی است. و در مثل، عین دستور حضرت امام خمینی (ره) در ابتدای ایام پیروزی انقلاب اسلامی، مبنی بر صدور انقلاب به خارج از مرزهای ایران اسلامی گردید که متاسفانه اکثریت غریب به اتفاق دولت مردان و اعضاء کابینه دولت به نخست وزیری مهندس مهدی بازرگان به استثناء مرحوم شهید دکتر بهشتی ومقام معظم رهبری که در آن زمان هیچ گونه سمتی در دولت نداشت مخالف دستور آن مرجع تقلید عالم تشیع گردیدند که در نتیجه اختلاف دو طیف موافق و مخالف، و آمدن بنی صدر به عنوان اولین رئیس جمهور، صدام رئیس دولت بعثی عراق با اعلام چراغ سبز قدرتمند ترین کشورهای جهان با اعطای تسهیلات لازم به مرزهای غربی و جنوب غربی کشور یورش برد و قسمت اعظم مناطق زر خیز ایران را برای چند صباحی تصرف کرد؛ زیرا کشورهای اجنبی معنی و مفهوم صدور انقلاب را از زبان یک مجتهد وآراسته ومومن به خدا را درک می کردند و به عوامل تحت الامر خود در ایران نوظهور اسلامی دستور ایجاد درگیری های لفظی و مشغول کردن اذهان خواص و عوام مردم در داخل کشورو تشنج زایی جو حاکم بر دولت و ملت گردیدند. و امروز کشور مقدس جمهوری اسلامی ایران که وجب به وجب آن محل سجدگاه راکعین و ساجدین و تعبد خالق تلقی می گردد، بزرگترین جایگاه قدرت الهی را در دنیا تصاحب کرد. لذا داشتن معنویت الهی، با اتکاء به الطاف غیبی و اعتماد به خداوند تبارک و تعالی و التزام به شریعت ناب محمدی بزرگترین سلاح ولی فقیه و دولت اسلامی در پیروزی جنود الهی بر حزب الشیطان بود.