بررسی رابطه بین خود مدیریتی و اخلاق سازمانی در مدیریت منابع انسانی پرسنل شهرداری مبارکه

هدف این پژوهش رابطه بین خودمدیریتی و اخلاق سازمانی با مدیریت منابع انسانی پرسنل شهرداری مبارکه بوده است. همچنین روش پژوهش از نوع هدف، کاربردی و بر اساس شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی- همبستگی و ابزارهای مورد پژوهش شامل پرسشنامه اخلاق سازمانی و بهره وری منابع انسانی از مقیمی و همکاران (۱۳۹۰)، خودمدیریتی پرسشنامه استاندارد هاوثون و نک (۲۰۰۶) می باشد. جامعه مورد پژوهش کلیه پرسنل مجتمع فولاد مبارکه و نمونه مورد پژوهش ۳۵۰ نفراز پرسنل می باشد. نتایج حاکی از آن بود که بین خودمدیریتی و بهره وری منابع انسانی با ضریب همبستگی(۰/۷۳)، اخلاق و بهره وری منابع انسانی ۰/۷۱ وخودمدیریتی و اخلاق با ضریب همبستگی ۰/۶۴ می باشد و با یکدیگر رابطه معناداری دارند. همچنین رابطه بین متغیرهای نگرش به خود با بهره وری سازمان (۷۴%)، وفاداری با بهره وری سازمان (۵۰%)، علایق شغلی باامانتداری (۷۶%)، آینده نگری با انصاف و برابری (۶۶%)، علایق شغلی با وفاداری(۷۶%) آینده نگری با صداقت و راستگویی(۸۷%) می باشد.