اثربخشی آموزش تلفیقی غنی سازی روابط زناشویی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر انعطاف پذیری کنشی زنان دارای همسر معتاد

خانواده به عنوان یک واحد اجتماعی کوچک، از مهمترین نهادهای جامعه به شمار می آید. در واقع هر خانواده باید به عنوان یک آجر از دیوارهای یک جامعه و مرکز اصلی حفظ و نگهداری سنت ها و آداب و رسوم و همچنین ارزش های مورد احترام و گرانبها، یک نهاد نیرومند برای روابط اجتماعی پایدار در میان بستگان، منشاء بیان و تجلی هیجان ها، کانون صمیمی ترین روابط در میان افراد و پرورش فکر، ذهن، خلاق و ارتقاء روح در نظر گرفته شود، لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی غنی سازی روابط زناشویی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر انعطاف پذیری کنشی زنان دارای همسر معتاد به مرحله اجرا در آمد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه زنان دارای همسر معتاد مراجعه کننده کلینیک های ترک اعتیاد و کمپ های درمانی ترک اعتیاد و سازمان های مردم نهاد مربوطه در سطحشهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ تشکل داد که براساس ملاک های ورود و خروج به پژوهش، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه ی انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) پاسخ دادند. به این ترتیب ۳۰ نفر از زنان دارای همسرمعتاد، به شکل تصادفی در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵نفر). آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش تلفیقی غنی سازی روابط زناشویی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج پژوهش نتایج حاکی از افزایش معنادار میانگین انعطاف پذیری کنشی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود (p≤۰/۰۵). بنابر یافته های پژوهش، می توان برای افزایش معنادار میانگین انعطاف پذیری کنشی، از مداخله آموزش تلفیقی غنی سازی روابط زناشویی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی سود جست.