خودانگیزشی و عوامل موثر در آن از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IUED-3-2_001
تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1401
چکیده مقاله:
خودانگیزشی، نیرویی اکتسابی است که انسان با دستیابی به آن، بدون اثرپذیری از چالشها یا مشوقهای بیرونی، می تواند خود را به انجام یا اجتناب از کاری مکلف کند. قرآن و نهج البلاغه، دستیابی به چنین نیروی عظیمی را برای رسیدن انسان به کمالی که خداوند برای او در نظر گرفته است، ضروری می دانند و راهکارهای عملی ای برای رسیدن به خودانگیزشی بیان کرده اند که هریک می تواند عامل ایجاد یا تقویت خودانگیزشی در انسان باشد. اولین عامل، اعتقاد به حب خداوند نسبت به مخلوقات است که توجه به تجلیات آن، انسان را در این مسیر یاری می دهد. عامل دوم، هدفمندی است که در ایجاد و دوام خودانگیزشی نقش اساسی دارد. عامل سوم، تربیت نفس بعنوان عاملی موثر در کنترل خواستهای نفسانی به منظور رسیدن به خودانگیزشی است. عامل چهارم، داشتن نگرش پندپذیر و عبرت آموز در زندگی و آخرین عامل، الگوپذیری مناسب در راستای هدف اصلی زندگی است. در این مقاله سعی شده بر اساس آیات و روایات و با تاکید بر سخنان امام علی(ع) در نهج البلاغه، این عوامل، شناسایی و تجزیه تحلیل شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالهادی فقهی زاده
استاد دانشگاه تهران
زهرا مومنی
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :