طراحی کربل بر اساس ضوابط جدید روش بست و بند در آیین نامه های طراحی

روش بست و بند روشی برای تحلیل و طراحی اعضا یا قسمتی از اعضای سازه های بتنی است. مدلهای بست و بند یک روش منحصر به فرد نیستند وکاملا وابسته به دانش و تجربه طراح سازه دارد. به طور خاص از این روش برای طراحی نواحی آشفته استفاده میشود که در این نواحی توزیع تنش غیرخطی است. کربلها، نشیمنهای طرهای کوتاه هستند که در مقایسه با تیرهای معمولی برای برش طراحی میشوند و تمایل بیشتری به رفتار خرپایی مان ند یک خرپای ساده یا تیر عمیق دارند. نشیمنها را به طور کلی میتوان بر اساس روش خرپایی طراحی کرد. اساس این روش مبتنی بر ایده آل سازی جریان نیرو با اعضای خرپا است. این خرپا متشکل از بستها، بندها و نواحی گرهای است. امتیاز این روش بر روشهای عددی مثل روش اجزا محدود آن است که در روش بست و بند بدون نیاز به مشبندی سازه و مدلهای رفتای مصالح، سازه در مدت زمان کوتاه و با محاسبات بسیار ساده تحلیل و طراحی میگردد. در این پژوهش، یک کربل با استفاده از روش بست و بند مورد تحلیل و طراحی قرار گرفته است. دو تغییر مهم در روش بست و بند در آیین نامه ها، اضافه شدن ضریب اثر محصوریت و گره خم میلگرد است. در این مقاله نیز با حل یک مثال نمونه کربل از این دو تغییر آیین نامه که میتواند منجر به اقتصادی تر شدن و کارآمدی بیشتر این روش گردد، استفاده شده است.