مروری بر مدلهای ارائه شده در انتشار یون کلراید در بتن

امروزه حمله یونهای کلراید به عنوان یکی از مخرب ترین حملات به بتن که علاوه بر خوردگی آرماتور، سبب ترکخوردگی بتن و از بین رفتن چسبندگی بین ملات و سنگدانه میشوند، بسیار مورد توجه است. در این بین با توجه به اینکه مطالعات آزمایشگاهی نیازمند صرف زمان و هزینه قابل توجهی هستند، ارائه مدلهایی جهت پیشبینی نحوه انتشار یونهای کلراید در بتن اهمیت بالایی پیدا میکند. در این زمینه، گرچه محققان زیادی از اثر ترک خوردگی بتن بر انتشار یون کلراید صرفنظر نمودند، با توجه به ترک خوردگی تمامی بتنها در طول عمر خدمت دهی، محققان مختلفی به بررسی تاثیر پارامترهای مختلف ترکخوردگی (نظیر عرض، عمق و تعداد ترک) بر انتشار یونهای کلراید در بتن پرداختند. در این پژوهش ضمن بررسی تاثیر یونهای کلراید و ترک خوردگی بر خوردگی آرماتور، به مروری بر مدلهای ارائه شده جهت پیشبینی زمان شروع خوردگی آرماتور در سازه هایی که تحت حمله یونهای کلراید قرار میگیرند، پرداخته میشود. این مدلها بر اساس لحاظ اثر ترک خوردگی به دو دسته تقسیم میشوند. با بررسی این مدلها نتیجه میشود ترک خوردگی (به خصوص عرض ترک) تاثیر قابل ملاحظه ای بر فرآیند انتشار یونهای کلراید در بتن دارد و جهت افزایش دقت مدلها میبایست مورد توجه قرار گیرد. همچنین، با بررسی خروجی مدلها به نظر میرسد، پوشش بتن بر روی آرماتور، مهمترین عامل بازدارنده خوردگی آرماتور است. گرچه اطلاعات ارائه شده در این پژوهش دید مناسبی جهت تخمین زمان شروع خوردگی آرماتور بر اثر حمله یونهای کلراید میدهد، اما نیاز است با در نظرگیری ناهمگنی بتن و اثر ترک خوردگی، مدلهای احتمالاتی با دقت بالاتری ارائه گردند.