ماهیت سیاست مالی در ایران با استفاده از رهیافت تصحیح خطای برداری با متغیرهای برون زا (VECMX)

در این تحقیق ماهیت سیاست مالی ایران در چرخه های تجاری در دوره زمانی ۱۳۷۰-۱۳۹۹ با تواتر فصلی ارزیابی گردیده است. برای این منظور، از الگوی تصریح شده هریستوف (۲۰۱۳) استفاده شده که با توجه به وابستگی اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی، تعدیلاتی در آن اعمال شده و سری زمانی درآمدقابل تصرف و مخارج مصرفی بخش خصوصی از داده های بودجه خانوار که توسط مرکز آمار ایران منتشر می شود، استخراج شده است. همچنین برای محاسبه تکانه مخارج، درآمدهای مالیاتی و نفتی، از رویکرد VECMX استفاده شده است. نتایج نشان داد که مخارج دولت در دوره های رونق و رکود اقتصادی اثر مثبت و معنی داری بر رشد مخارج مصرفی بخش خصوصی دارند به عبارتی سیاست مالی در ایران ماهیت کینزی دارد. اما شدت اثرات تکانه های مخارج دولت بر رشد مخارج مصرفی بخش خصوصی در دوره های رونق بیشتر از دوره های رکود می باشد. همچنین تعداد وقفه های اثرگذاری تکانه های مخارج دولت بر رشد مخارج مصرفی بخش خصوصی در دوره رونق و رکود متفاوت بوده و این میزان در دوره رکود بیشتر است. علاوه بر این، ارزیابی سایر متغیرهای سیاست مالی گویای آن است که تکانه های درآمدهای مالیاتی بر رشد مخارج مصرفی بخش خصوصی در چرخه های تجاری معنی دار نبوده است و تکانه های درآمدهای نفتی نیز با چهار وقفه فقط در دوره رونق مثبت و معنی دار می باشد.