حق نظارت بر کالای درحال حمل در مقررات رتردام؛ مطالعه تطبیقی با سایر کنوانسیون های حمل و نقل کالا و حقوق داخلی

امروزه استمرار نظارت و تسلط بایع یا سایر اشخاص ذی نفع بر مبیع درحال حمل یکی از نیازهای تجارت بین الملل است. کارکردهای این نظارت طیف گسترده ای از تعیین شرایط محیطی حمل کالا تا تغییر گیرنده کالا و محل تحویل آن و یا حتی ممانعت از تحویل و استرداد کالا را می تواند دربر داشته باشد. اگرچه حقوق و تکالیف بایع و خریدار در چارچوب حقوق بیع بین الملل کالا مورد مطالعه قرار خواهد گرفت، اما به لحاظ اینکه بستر اجرای این نظارت مقارن با حمل کالا و از طریق متصدی حمل و نقل است، حقوق و تکالیف فرستنده (بایع) و متصدی حمل و نقل نیز باید از منظر حقوق حمل و نقل بین المللی کالا بررسی شود. در این خصوص در برخی از کنوانسیون های حمل کالا مضامینی نسبتا مشابه با عنوان «حق تصرف کالا» به چشم می خورد، اما با مطالعه تطبیقی درمی یابیم که مصداق کامل و روزآمد آن تحت عنوان «حق نظارت» در کنوانسیون رتردام ۲۰۰۹ پیش بینی شده است.