تحلیل مضامین مفهومی آموزش عالی الهی محیط زیست برای تربیت حکمیانه اخلاق زیست محیطی در دانشگاه ها

هدف پژوهش حاضر، تحلیل مفهومی آموزش عالی الهی محیط زیست است. اساس الگوی آموزش عالی الهی محیط زیست ایجاد دانشگاهی است که ماموریت اصلی آن تربیت انسان های حکیم برای خلق، نشر و تعالی فرهنگ علم و فناوری است که با بهره گیری از فلسفه توحیدمحور و انتساب عالم به خداوند، در خصوص چگونگی تحقق جهانی پایدار، ظهور دوران جدیدی از اخلاق فردی و اجتماعی را پیش بینی می کند که لاجرم بر رابطه انسان با محیط زیست نیز اثرخواهد گذارد. مصاحبه هدفمند نیمه ساختارمند با ۳۱ خبره حوزوی، دانشگاهی و اجرایی انجام گرفت و تحلیل کدها و مفاهیم پیرامون آموزش عالی الهی محیط زیست در مضامین"فراگیر"، "سازمان دهنده" و "پایه" دسته بندی شدند و با تحلیل این مضامین، "چیستی"، "چرایی" و "چگونگی" آموزش عالی الهی محیط زیست تبیین گردید. به اعتقاد خبرگان، وجود تعارض رویکرد اثبات گرایی با شاکله جامعه اسلامی در حوزه آموزش عالی محیط زیست، ضرورت نقد آن را به منظور احصاء فلسفه اسلامی، پارادایم متعالی و نظریه آمایش دانش برای نظام آموزشی عالی الهی محیط زیست به منظور تحقق پایداری، اعلام نمودند زیرا بر کمال گرایی و غایت مداری انسان در روابط با محیط زیست پرتوافشانی می کنند. برای گذار از رویکرد اثبات گرایانه، دستگاه واره احصاء فلسفه آموزش عالی الهی محیط زیست تبیین شده است.