نقد و بررسی نقاشی شب پرستاره اثر ونسان ونگوگ با رویکردی ساختاری

تابلو شب پرستاره، با تکنیک رنگ روغن و با سایز متوسط است که با نقش ماه احاطهشده و شبی مملو از ستارگان درخشان را به تصویر می کشد. آسمان، ستارگان و ماه درکل سه چهارم تابلو را به خودشان اختصاص می دهند و احساسی متلاطم و خروشان راالقا می کنند. طرح های چرخشی و دوار دور ستارگان به گونه ای است که همچون موجدیده می شوند و در رنگ های سفید و زرد روشن کشیده شده اند.در سمت راست ماه به چشم می خورد و در سمت چپ نیز ستاره زهره قرار دارد. درزیر آسمان پر نقش و نگار نیز، روستایی آرام با انبوهی از خانه های کنار هم خوابیدهاست. در سمت چپ درخت بلند قامت سروی توجه را به خودش جلب می کند و درازایآن سر به آسمان می ساید. این درخت سرو به نوعی نمادین می تواند پل میان مرگ وزندگی دیده شود، چرا که از سویی به زمین و از سویی دیگر به آسمان متصل شده است.درختان سرو همچنین نشانه ای از آرامگاه و سوگواری هستند. ون گوگ این تابلو دوستداشتنی را در سال ۱۸۸۹ میلادی و در روستای سنت پل فرانسه خلق کرد. خوب استونسان ون گوگ در موزه هنرهای » شب پرستاره « بدانید که امروزه تابلو شاهکارمعاصر نیویورک قرار دارد.در ادامه این نقاشی را با رویکردی ساختاری بررسیمیکنیم .