بررسی رابطه بین جرات ورزی با خودکارآمدی در دانش اموزان دوره دوم متوسطه شهرستان زنجان سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲

هدف پژوهش حاضر رابطه جرات ورزی و خودکارآمدی در بین دانش اموزان می باشد . جامعه آماری این تحقیق را کلیه ی دانش اموزان دوره دوم متوسطه شهرستان زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تشکیل می دهند و نمونه ی آن متشکل از ۱۰۰ نفر از این دانش اموزان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند ، می باشد . ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه جرات ورزی بزرگسالان (ASES) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی ( (GSE -۱۰ می باشد .روش استفاده شده در این پژوهش ، پیمایشی و از نوع همبستگی است که به منظور پیش بینی متغیر ملاک ( خودکارآمدی ) بر اساس تغییرات متغیر پیش بین ( جرات ورزی ) از ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شده است . همانطور که یافته های توصیفی ( میانگین و انحراف معیار ) و ضریب همبستگی و خلاصه رگرسیون و مشخصه های آماری متغیر های جرات ورزی و خودکارآمدی در این پژوهش نشان داده است ، میان ویژگی جرات ورزی و خودکارآمدی در دانش اموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد . یعنی هر چه میزان جرات ورزی در افراد بالا رود بر میزان خودکارآمدی افزوده خواهد شد