زیست مجازی دانش آموزان و هنجارهای تعلیم و تربیت رسمی ایران

نهادینه کردن هنجارهای آموزش وپرورش رسمی در زیست مجازی جامعه با موانع گسترده ایمواجهه است. تغییرات بی سابقه ای که در عرصه فنآوری های نوین ارتباطی پیش آمده فهم پذیرنمودن دانش کنترل شده نظام آموزش رسمی را مشکل تر نموده است. این مقاله برونداد تعارضمنابع زیست مجازی جامعه و منافع مصلحت اندیشانه نظام آموزش رسمی در محیط یادگیری سیارپس از کووید ۱۹ را مد نظر قرار می دهد؛ تا به چگونگی تعارض و عدم تعامل سازنده بین نقش سنتیدانش کنترل شده در یادگیری سیار با واقعیت های نهفته در زیست مجازی برسد؟ چون چرایی نادیدهانگاشتن شکاف دانش کنترلشده با نیازهای متنوع محیط یادگیری مجازی در سیاست گذاریآموزش رسمی مورد سوال است؟ در فرضیه این مقاله خطای راهبردی تک ساخت نگر آموزش سیارناشی از تعارض بنیادین گفتمان آرمانی مصلحت نگر نهادهای آموزش کشور با گفتمان واقع گرایعلم نوین جهانی توان فرموله نمودن دانش هنجارمند داخلی در تجربه زیسته مجازی را ندارد. نتایجاین پژوهش که در رهیافتی انتقادی _ هنجاری به روش توصیفی و کتابخانه ای تهیه شده است نشانمی دهد؛ نهادهای آموزش رسمی در ایران توانش و سبک لازم برای رقابت در فرایند یادگیریمجازی به منظور رسیدن به افق و استراتژی آرمانی خود را ندارند و جهت تطبیق با شرایط موجودنیازمند اتخاذ راهبردی تلفیقی مبتنی بر نظام استنباطی_ تاسیسی از نیازهای زیست مجازی وهنجارهای اخلاقی نظام ارزشی جامعه است.