ارایه یک مدل فازی برای مکانیابی پایانه های اتوبوسرانی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

سیستمهای حمل و نقل عمومی نقش مهمی در ساختارهای فرهنگی اجتماعی و سیاسی هر کشور دارند و یکی از مهمترین بخشهای زیر بنایی هستند. با توجه به گسترش شهرها و رشد روز افزون جمعیت شهری طراحی شبکه های اتوبوسرانی یکی از مسایل مهم در حمل و نقل عمومی است. اما شبکه اتوبوسرانی در اکثر شهرها هم از جنبه عملکردی مانند مصرف سوخت و یا استهلاک زیاد اتوبوسها و هم از جهت مکانی مانند مکان ایستگاه ها و پایانه ها و یا میزان دسترسی در وضعیت مناسبی قرار ندارند بنابراین ارایه روش کارآمدی که با در نظر گرفتن هر دو جنبه شاخصهای عملکردی و مکانی به ارزیابی عملکرد خطوط اتوبوسرانی بپردازد، ضرورت دارد هدف ما در این مقاله ارایه یک مدل فازی برای مکان یابی پایانه های اتوبوسرانی (FBTLP) با استفاده از مدلبندی مساله تحلیل پوششی داده ها (DEA) است. مسئله مورد نظر ترکیبی از مسئله ی مکان یابی پایانه های اتوبوسرانی و مدل تحلیل پوششی داده ها است عوامل متعددی در طراحی یک شبکه اتوبوسرانی مورد بررسی قرار میگیرد از جمله مکان ایستگاه ها و پایانه ها، میزان دسترسی ،مردم جمعیت موجود در هر ایستگاه مصر رف سوخت و... ما در این مقاله میخواهیم پتانسیل هر ایستگاه اتوبوسرانی در واقع تعداد نفرات موجود در هر ایستگاه را که یکی از پارامترهای مسئله ما است به شکل فازی در نظر بگیریم.