نقش برنامه ریزی آرمانی در تحلیل پوششی داده های معکوس

تحلیل پوششی داده ها روشی برای اندازه گیری کارایی واحدهای تصمیم گیرنده با چند ورودی و چند خروجی است . در مقابل روشDEA معکوس به تجزیه و تحلیل رابطه متغیر بین ورودی ها و خروجی های یک واحد تصمیم گیرنده هنگامی که کارایی آن ثابت نگه داشته می شود، می پردازد. از آنجا که مدلهای DEA معکوس منجر به مدلهایی با اهداف چندگانه می شود، استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی این امکان را به تصمیم گیران می دهد که هنگام تجزیه و تحلیل تولید، سیاست های مهم خود را بر روی منابع اعم از ورودی و خروجی اعمال کنند. در این تحقیق به تخمین خروجی ها با لحاظ کردن نظرات مدیر، به هنگام تغییر سطوح ورودی پرداخته می شود.