تحلیل سوددهی، بهره وری و کارایی فنی مرغداران گوشتی صنعتی شهرستان سوادکوه- استان مازندران

مقوله کارایی و بهره وری در بخش های صنعتی از جمله موضوعاتی است که مورد توجه اساسی مدیران این بخش ها قرار دارد، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تحلیل سوددهی، بهره وری و کارآیی فنی مرغداران گوشتی صنعتی شهرستان سوادکوه استان مازندران انجام شد. آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل پرسشنامه از کلیه واحدهای فعال جمع آوری گردید. که پس از بررسی و حذف پرسشنامه های ناقص، اطلاعات ۷۰ پرسشنامه نهایی مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق، کارایی فنی با استفاده از تولید بالفعل به تولید بالقوه و با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۰ مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت بررسی تخمین مدل تابع سود، و براورد بهره وری و درآمد از تابع کاب - داگلاس، با توجه به سادگی و سازگاری با منطق اقتصادی و خوبی برازش از روش حداقل مربعات معولی وتوسط نرم افزار Eviews ۳.۰ استفاده گردید. براساس یافته ها، میانگین کارایی فنی مرغداری های شهرستان سواد کوه ۸۱/۰۷ درصد و در دامنه ۹۶/۳۲-۵۰ درصد می باشد. در مقایسه با میانگین جهانی که ۹۳ درصد می باشد، که نشان دهنده عدم کارایی قابل ملاحظه در مدیریت این بخش تولیدی است. همچنین براساس مطالعات صورت گرفته میانگین بهره وری مرغداری های شهرستان سواد کوه ۱/۱۴ درصد و کمینه و بیشینه آن به ترتیب ۰/۸۰ و۱۸/۵۸ درصد بوده است. در تخمین فاکتورهای مدیریت در سودآوری، افزایش سن و افزایش سابقه مدیر رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت. داشتن شغل جانبی و افزایش تحصیلات مدیر رابطه منفی و معنی داری را نشان دادند. در تخمین بهره وری، هزینه انرژی و واکسن رابطه مثبت و معنی دار و هزینه جوجه، دستمزد کارگر و خوراک رابطه منفی داشته و مالکیت تعاونی، تراکم در واحد سطح، سابقه مدیران و سطح تحصیلات مدیران با کارایی فنی رابطه مثبت و معنی دار نشان داد. همچنین پرورش جوجه نژاد لوهمن با نژاد راس و کاب، افزایش طول دوره پرورش رابطه منفی و معنی داری را با کارایی فنی واحدها داشتند.