مطالعه ی اثرات بیوچار های تغییریافته و باکتری محرک رشد بر رشد، محتوای قند محلول و مقادیر فلاونوئید در گیاه جو تحت تنش شوری

شوری خاک هر سال ۱ تا ۲ درصد سطح قابل استفاده برای کشاورزی را کاهش می دهد و بیشترین ضربه را در مناطق خشک و نیمه خشک وارد می کند. به همین منظور آزمایشی جهت بررسی اثر مثبت بیوچارهای تغییر یافته با اسید فسفریک و اسید نیتریک و باکتری محرک رشد به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانهی دانشگاه محقق اردبیلی به اجرا درآمد. فاکتور های این پژوهش شامل چهار سطح بیوچا (عدم وجود بیوچار، بیوچار ساده، بیوچار سفریک اسید و بیوچار نیتر یک اسید ) و دو سطح باکتری ( بود و نبود باکتری) بودند. اختلاط خاک های هر گلدان بادرصد بیوچار های مربوطه بمدت یکماه به طول انجامید. نتایج داده ها نشان داد که گلدان های دارای تیمار باکتری بالاترین میزان را نسبت به تیمار های بدون باکتری داشتند. نتیجه ای که میتوان ازین پژوهش گرفت این است که افزودن باکتری و بیوچار به خاک شور به صورت اثر متقابل این دو فاکتور فقط در شاخص پروتئین معنی دار گردید. در وزن خشک ریشه و وزن خشک اندام هوایی فقط اثر بلوک معنی دار بود.در صفات فلاونوئید ریشه اثر بیوچار و فلاونویید برگ اثر بلوک معنی دار گردید. در پروتئین اثر بلوک و اثر بیوچار معنی دار شد و در صفت قند محلول سه اثر بلوک، بیوچار و باکتری معنی دار بودند. همچنین این پژوهش نشان داد که استفاده از بیوچارهای تغییر یافته و باکتری متحمل به شوری میتواند به عنوان ابزاری کارآمد در کاهش آسیبهای شوری بر گیاه در نظر شود