مزایا و معایب انجام تلقیح به روش لاپاراسکوپی در گوسفند

با استفاده از تلقیح مصنوعی میتوان از اسپرم یک دام نر تعداد زیاد دام ماده فحل را بارور ساخت و درنتیجه در مدتزمان نسبتا کوتاهی اثر یک حیوان نر خوب را چندین برابر بیشتر در گله و یا در منطقه منعکس نمود. موفقیت در اجرای تلقیح مصنوعی به عنوان وسیله ای برای اصلاح نژاد دام، نیارمند اخذ منی و پروسسینگ و رقیق نمودن آن، انتقال منی رقیق شده به دستگاه تناسلی دام ماده با روش صحیح است تا نرخ آبستنی قابل قبولی همراه داشته باشد. روش های معمول تلقیح مصنوعی شامل تلقیح واژینال و تلقیح سرویکال است که هر کدام از این روش ها معایبی همچون نیاز به میزان بالای تعداد اسپرم به ازای هر تلقیح، نرخ پایین آبستنی و عدم امکان استفاده از منی منجمد ذوب شده را دارند. روش تلقیح لاپاراسکوپی که در آن منی مستقیما در داخل رحم قرار می گیرد، معایب روش های تلقیح قبلی را ندارد و اگر دام های ماده همزمان شده باشند (فحلی و تخمک گذاری) و تلقیح در زمان مناسب و با روش صحیح انجام شود، حتی یا منی منجمد ذوب شده نیز نرخ آبستنی قابل قبول خواهد بود. امکانات مورد نیاز جهت انجام تلقیح مصنوعی لاپاراسکوپی شامل تروکارها و کانولاها، لاپاراسکوپ، منبع نور با لامپ هالوژن/زنون، دستگاه دمیدن هوا، گهواره مقید سازی حیوان، سوند تلقیح و تجهیرات پروسسینگ منی می باشد. انتخاب حیوانات با نمره بدنی مناسب، تجویز ضد انگل قبل از اجرای برنامه، فلاشینگ و اجرای برنامه همزمان سازی از موارد قبل از انجام تلقیح می باشند. جهت انجام تلقیح، حیوان ابتدا مقید شده، موهای ناحیه جلوی پستان و مغابنی تراشیده شده، ناحیه ضد عفونی شده و با استفاده از تروکارها منبع نور و سوند تلقیح وارد و عمل تخلیه با داخل نمودن سوند تلقیح در خم بزرگ رحم انجام و تکمیل می گردد. عوارض ناشی از تلقیح لاپراسکوپی، شامل سوراخ شدن مثانه، روده کوچک و سکوم و کیسه خلفی شکمبه، آمفیزم زیر جلدی، تشکیل آبسه / پریتونیت / سپسیس، هماتوم/ خونریزی زیر جلدی، چسبندگی های داخل شکمی و خونریزی رحم می باشند.