بتالاکتامازهای مقاوم به درمان در دامپزشکی و تاثیر آنها بر سلامت عمومی: یک خطر بالقوه و تهدید کننده جامعه دامی و بشری
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 230
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ANIMALB06_089
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1401
چکیده مقاله:
عفونت های جدی انسان و حیوان که از باکتری ها منشا می گیرد، معمولا با آنتی بیوتیک خانواده بتالاکتام ها به راحتی درمان
می شوند. بتالاکتامازهای وسویا ایفی ESBLs مهم ترین آنزیم های بایینی و اقتصادی را تشکیل می دهند که قادر به
هیدرولیز و غیرفعال کردن آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام در دامپزشکی هستند. گسترش ESBL ها یک تهدید جدی
برای سیستم های مراقبت های بهداشتی است و گزینه های درمانی را به شدت تضعیف می کند. ارتباط بین مصرف دارو و
ایجاد مقاومت به طور گسترده ای در سال های اخیر گزارش شده است. با این وجود، استفاده از آنتی بیوتیک ها در دامپزشکی
و پیدایش ESBLs در حیوانات همچنان موضوع مورد با است علاوه بر این، هنوز در مورد اینکه آیا استفاده از آنتی
بیوتیک در حیوانات مزرعه خطر بالقوه ای برای سلامت عمومی ایجاد می کند یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد. این بررسی در
ابتدا به جنبه های مربوط به حضور ESBLs در دامپزشکی می پردازد و سپس ارتباط آن با طب انسانی را بررسی می کند و
سرانجام استراتژی هایی را که باید برای حفظ اثر ضد میکروبی اجرا شوند، مورد با قرار می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مارال گلمیرزایی
دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
امیر زکیان
استادیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران