اثر افزودن آنزیم فیبرولیتیک و باکتری اسید لاکتیک بر ترکیبات شیمیایی و تجزیه پذیری شکمبه ای سیلاژ یونجه

در آزمایشی به منظور بررسی ارزش غذایی سیلاژ یونجه عمل آوری شده با سطوح مختلف آنزیم فیبرولتیک و باکتری اسید لاکتیک (لاکتوباسیلوس پلانتاروم)، با استفاده از آنزیم فیبرولتیک در ۳ سطح (۰،۰/۵ و ۱ گرم) و باکتری اسید لاکتیک در ۳ سطح ۰ و ۰/۲۵ و ۰/۵ گرم درکیلوگرم ماده خشک در مجموع با ۹ تیمار سیلوسازی شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان اسیدیته ۶/۲۹ درصد خاکستر خام ۱۶/۱۹ درصد، میزان الیاف نامحلول در شوینده اسیدی ۲۴/۱۹ درصد، و بیشترین میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی ۳۱/۸۸ درصد مربوط به تیمار شاهد آنزیم فیبرولیتیک و شاهد باکتری اسید لاکتیک بود. همچنین بیشترین درصد ماده خشک ۳۱/۹۷ درصد، درصد ماده آلی ۹۱/۰۲ درصد درصد پروتئین خام ۱۶/۳۷ درصد درصد چربی خام ۴/۲۱ درصد، و بیشترین درصد کربوهیدرات های محلول در آب ۱/۸۷ درصد مربوط به تیمار ۱ گرم آنزیم فیبرولیتیک و ۰/۵ گرم باکتری سید لاکتیک در ماده خشک بود. بیشترین درصد تجزیه پذیری در ساعت های ۴۸،۹۶،۷۲ ساعت انوباسیون مشاهده گردید. بیشترین میزان بخش سریع تجزیه a وبخش کند تجزیه b مربوط به تیمار کاربرد ۱ گرم آنزیم فیبرولیتیک در ماده خشک و ۰/۵ گرم باکتری اسید لاکتیک در ماده خشک بود. ترکیب دو افزودنی باعث بهبود بخش بالقوه قابل تجزیه a+b شد که بیشترین میزان با ۸۱/۹۰ درصد در تیمار کاربرد ۱ گرم آنزیم فیبرولتیک در ماده خشک و ۰/۵ گرم باکتری اسید لاکتیک در ماده خشک مشاهده شد که از نظر آماری اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود داشت. ترکیب دو افزودنی بر ثابت نرخ تجزیه c معنی دار بود و بیشترین میزان نرخ تجزیه مربوط به تیمار شاهد آنزیم فیبرولیتیک و شاهد باکتری اسید لاکتیک بود. با توجه به این نتایج میتوان بیان کرد ترکیب دو افزودنی آنزیم فیبرولیتیک در سطح ۱ گرم و ۰/۵ گرم باکتری اسید لاکتیک باعث بهبود ارزش غذایی سیلاژ یونجه می شوند.