بررسی روابط مدیریت دانش و ارزیابی تاثیر فرهنگ سازمانی بر فرآیندهای مدیریت دانش (موسسات عالی)

در سال های اخیر موضوع دانش به بحث محافل علمی و عرصه های عملی تبدیل شده است. دانش باعث خلق مزیت رقابتی می شود و سازمان هایی که قادر به کسب دانشکاری مورد نیاز خود و استفاده از آن نباشند، در عرصه رقابت محکوم به شکست هستند. یکی از ابزارهایی که می تواند سازمان ها را در تامین این هدف یاری کند، مدیریت دانش است. اما این به تنهایی کافی نیست، زیرا موفقیت سازمان در اجرای هر استراتژی از جمله مدیریت دانش تا اندازه زیادی به حمایت و پشتیبانی فرهنگ سازمانی از آن استراتژی بستگی دارد. تلاش سازمان ها برای تبدیل شدن به سازمان دانش محور در صورتی موفقیت آمیز خواهد بود که ویژگی های فرهنگی مورد نیاز برای اجرای مدیریت دانش در سازمان وجود داشته باشد. هدف این مقاله بررسی روابط متقابل مدیریت دانش در موسسات آموزش عالی و ارزیابی تاثیر فرهنگ دانشگاه بر فرآیندهای مدیریت دانش: خلق، انتشار، تبادل و کاربرد می باشد. در این تحقیق از ابزار ارزیابی فرهنگ سازمانی برای تعیین نوع فرهنگ استفاده شده و از مدل معادلات ساختاری برای ارزیابی روابط بنیادی بین فرآیندهای مدیریت دانش و رابطه بین فرهنگ سازمانی استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی مورد استفاده در این مطالعه نشان داد که فرهنگ سازمانی توسعه گرا، که در آن یک سازمان با تاکید بر ابتکار عمل فردی و توانمندسازی کارکنان شناخته می شود، ممکن است لزوما بر کلیه فرآیندهای مدیریت دانش تاثیر نگذارد. به طور خاص، در یک محیط دانشگاهی دولتی عمدتا فرهنگ یک سازمان بر روند خلق دانش و به دنبال آن تبادل دانش تاثیر می گذارد. این مطالعه چشم انداز جامعی از تاثیر فرهنگ توسعه گرا بر فرآیند مدیریت دانش در آموزش عالی از منظر یک زمینه فرهنگی ارائه می دهد.