ارزیابی آزمایشگاهی تاثیر نانو کامپوزیت Nano-Al۲O۳ بر خواص دمای متوسط و بالا قیر و مخلوط آسفالتی گرم
محل انتشار: پژوهشنامه حمل و نقل، دوره: 20، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 136
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TRJ-20-1_022
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1401
چکیده مقاله:
اصلاح قیر به روش کامپوزیت به طور فزاینده ای برای کاهش مشکلات مضر مرتبط با اصلاح کننده های آسفالت و برآورده کردن تقاضای انبوه برای آسفالت استفاده می شود. در این مطالعه، نانوکامپوزیت nano-AL۲O۳ در سه درصد ۱ %، ۲ % و ۳ % نسبت به وزن قیر در قیر شاهد و اصلاح شده به منظور بهبود عملکرد آنها در دماهای بالا و متوسط اجرا شد. این قیرها از نظر خواص پایداری ذخیره سازی، فیزیکی، رئولوژیکی و دمای بالا مورد ارزیابی قرار گرفتند. علاوه بر این، قیرهای اصلاح شده کامپوزیت nano-AL۲O۳ در مخلوط آسفالتی مورد استفاده قرار گرفتند و مقاومت آن ها در برابر ترک خوردن، تغییر شکل دائمی و آسیب رطوبت بررسی شد. اصلاح قیر nano-AL۲O۳ با استفاده از قیرهای خالص، اصلاح شده با پلیمر و اصلاح شده با خرده لاستیک انجام شد. اضافه کردن nano-AL۲O۳ به قیر، سختی، پایداری ذخیره دمای بالا، مقاومت تغییر شکل دائمی و تحمل ترک خوردگی را بهبود می بخشد. علاوه بر این، کامپوزیتهای nano-AL۲O۳ با قیر خالص و اصلاح شده، مقاومت بهبود یافته در برابر تغییر شکل دائمی، ترک خوردگی و آسیب رطوبت در بتن آسفالتی مخلوط گرم را فراهم می کنند. کامپوزیت ۲ % nano-AL۲O۳ بهترین عملکرد را از نظر مقاومت در برابر تغییر شکل دائمی نشان داد، کامپوزیت ۳ % nano-AL۲O۳ بهترین عملکرد را از نظر مقاومت در برابر آسیب رطوبت نشان داد، ۲ % nano-AL۲O۳ با پلیمر و قیرهای آسفالت تغییر یافته پودرلاستیک هر دو بهترین عملکرد را از نظر مقاومت در برابر ترک خوردگی نشان دادند و کامپوزیت ۳ % نانو nano-AL۲O۳ با قیرخالص مقاومت در برابر ترک خوردگی را بهبود بخشید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امین فرج اللهی
گروه مهندسی عمران، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی، ملارد، تهران، ایران
علیرضا عاملی
گروه مهندسی عمران، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی، ملارد، تهران، ایران
فرزین پورحیدری ممقانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی، ملارد، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :